31 Μαΐου 2012

Έκτο παγκοσμίως το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, στην 24η θέση οι Τούρκοι.


Έκτο στον κόσμο κατατάσσει το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, μία από τις πιο έγκυρες ξένες ιστοσελίδες, η «STRATEGYPAGE», γεγονός που από μόνο του αποτελεί μία σημαντική επιτυχία, που έρχεται να τονώσει το ηθικό του προσωπικού σε μία εξαιρετικά δύσκολη περίοδο. Την ίδια ώρα, η ίδια ιστοσελίδα, κατατάσσει το Τουρκικό Ναυτικό στην 24η θέση.

Πιο συγκεκριμένα 
Στο link ΕΔΩ υπάρχει μια database με τα 40 πιο ισχυρά Πολεμικά Ναυτικά παγκοσμίως, στην οποία το Ελληνικό ΠΝ κατέχει την έκτη θέση. Η κατάταξη αυτή έχει γίνει σύμφωνα με την ποιότητα του προσωπικού και του υλικού, θεωρώντας ως βάση αξιολόγησης το γεγονός ότι το Αμερικανικό ΠΝ κατέχει την πρώτη θέση. Και ακολουθούν κατά σειρά: Η Βρετανία, το Ισραήλ, ο Καναδάς, η Ιαπωνία και στην έκτη ισοβαθμούν η Ελλάδα, η Ολλανδία, η Νορβηγία και η Αυστραλία. Η Τουρκία, ως προελέχθη, βρίσκεται στην 24η θέση. Όπως επισήμαιναν με νόημα, αλλά με ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπό τους, αρμόδιος παράγων του ΠΝ, «αυτό που μένει, είναι να το αποδείξουμε αύριο στις βολές κατευθυνόμενων βλημάτων που θα κάνουμε στο Πεδίο Βολής Κρήτης».
Λ.Σ.Μ 
από το kranosgr

Νεότερη ενημέρωση 01-06-2012

Το ιστολόγιο μας ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily αναδημοσίευσε ανάρτηση/αντίλογο στην συγκεκριμένη είδηση (δείτε την ΕΔΩ) και σας την παραθέτουμε αυτούσια ώστε να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα:

Χθες αναρτήσαμε μαζί με πολλά άλλα πατριωτικά ιστολόγια την είδηση για την κατάταξη του Πολεμικού μας Ναυτικόυ στην 6η θέση παγκοσμίως.... (δείτε την ΕΔΩ)
Σήμερα δημοσιεύουμε μια διαφορετική γνώμη για την συγκεκριμένη ανάρτηση.
Διαβάστε την και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.

''6ο στον κόσμο το Πολεμικό μας Ναυτικό" - Ένα καλοστημένο ψέμμα απο ξένα συμφέροντα και τα Ελληνικά ΜΜΕ!!!

Εδώ και πολλά χρόνια, το σάπιο πολιτικό καθεστώς έχει παγώσει τα μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα... Σε αντίθεση με την Τουρκία που τρέχει με απίστευτους ρυθμούς!!

Αρκετές ιστοσελίδες σήμερα αναπαράγουν μια είδηση που αναφέρει πως έχουμε τον 6ο ισχυρότερο στόλο παγκοσμίως με την Τουρκία στην 24η... Δεν πρόκειται απλά για ψέμμα, πίσω απο αυτά τα άρθρα παίζονται και πολιτικά παιχνίδια... !! Ο λόγος προφανής... Να πειστεί ο Ελληνικός λαός οτι δεν χρειαζόμαστε εξοπλισμούς, να φτάσουμε στο σημείο της πλήρους αδυναμίας και κατ' επέκτασιν της παράδοσης της χώρας σε ξένα κράτη και συμφέροντα...

Η ψαλίδα στο Αιγαίο έχει ανοίξει και πάλι υπερ της Τουρκίας. Εκατοντάδες συμβάσεις εξοπλιστικών προγραμμάτων έχουν υπογραφεί απο την πλευρά των γειτόνων, σε αντίθεση με εμάς που απο το 2005 και μετά δεν έχουμε υπογράψει σχεδόν κανένα μεγάλο εξοπλιστικό πρόγραμμα -με δυο μόνο εξαιρέσεις.

Το Πολεμικό Ναυτικό ζητάει εδώ και πολλά χρόνια 6 φρεγάτες ωστε να αποσύρει μονάδες που είναι πάνω απο 30 ετών!! 4-6 σκάφη ναυτικής συνεργασίας -διοτι αυτά που έχουμε, έχουν σχεδόν αποσυρθεί λόγω παλαιότητας, κι έτσι σε αυτόν τον τομέα υπάρχει ένα τεράστιο κενό...!! 4-6 ελικόπτερα ανθυποβρυχιακού ρόλου ωστε να αποσυρθούν τα παλιά και πλέον αναξιόπιστα, να ολοκληρωθούν το ταχύτερο και τα υπόλοιπα υποβρύχια τύπου ''214''. Χρειαζόμαστε επίσης 4 επιπλέον πυραυλάκατους ωστε να αποσυρθούν άλλες λόγω παλαιότητας...

Ειδικότερα, αυτή τη στιγμή διαθέτουμε 7 υποβρύχια τύπου «209», τη στιγμή που οι Τούρκοι αντιπαρατάσσουν 14! Ο συσχετισμός είναι ο δυσμενέστερος των τελευταίων τριών δεκαετιών για το Πολεμικό μας Ναυτικό… Ενώ το πρόγραμμα της ναυπηγήσεως 4 + 2 νέων υποβρυχίων τύπου «214 Παπανικολής», με σύστημα προώσεως ανεξαρτήτου αέρος (ΑΙΡ), παρουσιάζει φρικτές καθυστερήσεις!!! (6 αντιστοιχα υποβρυχια παρήγγειλαν και οι Τουρκοι!!!) Στα κύρια πλοία μάχης, διαθέτουμε 14 φρεγάτες εμείς ( οι 6 έχουν εκσυγχρονιστεί) ενω οι Τούρκοι διαθέτουν 19 φρεγάτες (εκ των οποίων οι 8 χαρακτηρίζονται ως αναβαθμισμένες κατευθυνόμενων βλημάτων) και 6 κορβέτες. Ανησυχητικό είναι το γεγονός πως ναυπηγούν δικές τους κορβέτες κανονιοφόρους και αποβατικά σκαφη…!!!

Τα συγκεκριμένα εξοπλιστικά προγράμματα θα έπρεπε να είχαν ήδη υπογραφεί πριν πολλά χρόνια, έχουμε καθυστερήσει σε μεγάλο βαθμό με αποτέλεσμα να μην έχουμε την ισχύ που θα χρειαζόμαστε απέναντι στην Τουρκία -και εντός της Ανατολικής Μεσογείου γενικότερα- οπου θα κριθεί το μέλλον των κοιτασμάτων και που αυτά τα κοιτάσματα μπορούν να λύσουν το οικονομικό πρόβλημα της χώρας μας!!

Η ετοιμότητα του Πολεμικού μας Ναυτικού να προκαλέσει σοβαρή ζημιά στους Τούρκους με στελέχη που θα ζήλευαν πολλά κράτη είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός, δεν ακυρώνει όμως τις εγκληματικές ενέργειες απο πλευράς της πολιτικής ηγεσίας να παγώσει τα εξοπλιστικά προγράμματα, και με τα ΜΜΕ συνένοχα σε άλλου είδους εγκλήματα που αποκρύπτουν απο τους Έλληνες ή τα παρουσιάζουν βάσει συμφερόντων των ίδιων των δολοφόνων...

Ως εκ τούτου, η ανάρτηση που διαδίδεται -απο αφέλεια ή ενθουσιασμό των περισσοτέρων- με τίτλο ''Ο 6ος καλύτερος στόλος στον κόσμο'' είναι απλώς ένα σενάριο φαντασίας...


ΣΧΟΛΙΟ ΘΑΝΟΥ
Η προσωπική μου άποψη είναι οτι υπάρχει ενδεχόμενο τέτοιου κινήτρου οπως περιγράφεται στην ανάρτηση αυτή.
Οτι δηλαδή ίσως επιχειρείται από το χθεσινό δημοσίευμα μια χαλαρότητα απέναντι στον εκσυγχρονισμό των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων γενικότερα...

Ομως αυτή είναι μια απλή υποψία κι όχι βεβαιότητα.
Τα στοιχεία που παρατίθενται πραγματικά ενισχύουν την άποψη της ρήξης της ισορροπίας δυνάμεων στο Αιγαίο όμως και η πλήρης απαξίωση του ενδόξου Πολεμικού μας Ναυτικού δεν είναι θεμιτή...

Το Πολεμικό μας Ναυτικό είναι ισχυρό αλλά συμφωνώ με τον αρθρογράφο ότι πρέπει να γίνει ακόμα ισχυρότερο....

Πιστεύω καλόπιστα ότι και οι δύο αναρτήσεις έχουν πατριωτικό χαρακτήρα και είναι γραμμένες απο ανθρώπους που θέλουν ένα ισχυρό ΠΝ αλλά και έναν λαό που να είναι περήφανος για το Ναυτίκο του και γενικά τις Ενοπλες Δυνάμεις του.
Κι αυτό το στηρίζω σε μια και μόνη εντύπωση. Ασχετα με την αυστηρή κρίση του παρόντος άρθρου κατά του χθεσινού, θεωρώ ότι εφόσον δεν αναγράφεται στο αρχικό (που αναφέρεται στην 6η θέση) τίποτα για το ότι δεν πρέπει η πατρίδα μας να συνεχίσει την εξοπλιστική και εκσυγχρονιστική της προσπάθεια όσον αφορά τις Ενοπλες Δυνάμεις της, η πρόθεση του αρθρογράφου ήταν να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στον λαό μας για το αξιόμαχο του Πολεμικού μας Ναυτικού.

29 Μαΐου 2012

Αγνωστες πτυχές της πολιορκίας της Πόλης. Ο Φλαντανελλάς κρατά ψηλά την ελληνική ναυτική παράδοση τσακίζοντας τον τουρκικό στόλο με 4 πλοία!!!



Στίς 20 Απριλίου όλοι οι κάτοικοι συγκεντρώθηκαν στά τείχη πού βλέπουν στήν Προποντίδα γεμάτοι περιέργεια. Πανιά φάνηκαν στόν ορίζοντα καί όλοι ανεθάρρησαν ότι έρχεται επιτέλους η βοήθεια από τόν πάπα. Τά πλοία ήταν μόλις τέσσερα, αλλά ίσως ήταν η εμπροσθοφυλακή ενός μεγάλου χριστιανικού στόλου πού πλησίαζε νά διώξει τούς βαρβάρους. Δυστυχώς όμως τα σκάφη αυτά ήταν εκείνα στα οποία ο Κωνσταντίνος είχε παραγγείλει προμήθειες για τους κατοίκους. Τά τρία ήταν Γενοβέζικα καί τό ένα καί μεγαλύτερο ήταν βασιλικό καί είχε καπετάνιο τόν περίφημο Φλαντανελά. Τά πλοία αρχικά είχαν καθηλωθεί στήν Χίο από βόρειους ανέμους, αλλά τώρα οι ισχυροί νοτιάδες τά έσπρωχναν πρός τόν Κεράτιο. Ο Μωάμεθ αμέσως διέταξε τόν Μπαλτόγλου νά πάρει όλη τή δύναμη από τό Διπλοκιόνιο (Mπεσικτάς) καί νά τά συλλάβει. Τά τέσσερα μεγάλα πλοία περικυκλώθηκαν από τά δεκάδες μικρότερα τουρκικά καί τό χειρότερο ήταν ότι ο άνεμος έπαψε νά φυσά. Ο καπουδάν πασσάς εμβόλισε τόν βυζαντινό δρόμωνα καί άρχισε μία σκληρή μάχη σώμα μέ σώμα. Οι ελπίδες των χριστιανών ήταν ελάχιστες αλλά υπό τό βλέμμα των χιλιάδων κατοίκων αγωνίζονταν μέ γενναιότητα. Τά χριστιανικά πλοία δέθηκαν μεταξύ τους καί έμοιαζαν σάν ένα οχυρό μέσα στήν θάλασσα, τό οποίο χιλιάδες τούρκοι προσπαθούσαν νά τό εκπορθήσουν. Ο κυβερνήτης Φλαντανελάς δέν έπαψε στιγμή νά εμψυχώνει τους άντρες του καί συνέχισε με ένα τεράστιο πέλεκυ να πολεμά μέ πείσμα. Αλλά καί κάποιος άλλος είχε αγωνία για τήν έκβαση της παράξενης αυτής ναυμαχίας. Ο σουλτάνος έφιππος είχε μπεί στό νερό καί εκτόξευε απειλές καί ύβρεις κατά του ναυάρχου του. 

"ο δέ αμηράς θεωρών μηδέν άξιον έργον ποιούντα τόν τοσούτον καί τηλικούτον στόλον αλλά μάλλον ήττονα όντα, μανείς καί θυμώ ληφθείς, βυχώμενος καί τούς οδόντας τρίζων ύβρεις ενέχεε εις τούς αυτού, δειλοκάρδιους καί γυναικώδεις καί ανωφελείς αποκαλών, καί τόν ίππον κεντρίσας ήλθεν εντός της θαλάσσης..." 

Η μοίρα παίζοντας τό παιχνίδι της έκανε τόν νοτιά νά δυναμώσει, έσπρωξε τά μεγάλα πλοία πρός τόν Κεράτιο κόλπο πού ήταν οι υπόλοιπες ιταλικές γαλέρες του Τρεβιζάνου καί του Ζαχαρία Γριώνη καί τά τούρκικα υποχώρησαν. Ισως ήταν ευκαιρία νά επιτεθούν όλα τά χριστιανικά πλοία καί νά διαλύσουν τόν στόλο του Μωάμεθ αλλά δέν τό έκαναν. Η σωτηρία των εξαντλημένων χριστιανών ναυτικών αναπτέρωσε τό ηθικό των κατοίκων της Πόλης, ενώ ντρόπιασε τούς Οθωμανούς των οποίων οι απώλειες ξεπέρασαν τούς χίλιους σκοτωμένους. Ο Μωάμεθ έξαλλος ήθελε νά παλουκώσει τόν άτυχο Μπάλτογλου αλλά τόν συγκράτησαν οι στρατηγοί του. Ράβδισε ο ίδιος τό ναύαρχο, τόν καθαίρεσε καί όρισε αντικαταστάτη τόν Χαμουζά πασσά, ενώ τήν περιουσία του όλη τήν μοίρασε στούς γενίτσαρους, όπως συνηθίζοταν σέ παρόμοιες περιπτώσεις. 

Ας δούμε πως περιγράφει ο Γεώργιος Φραντζής στο "Χρονικό" του την ναυμαχία καθώς ήταν αυτόπτης μάρτυρας:
Και ενώ γίνονταν αυτά και η Πόλη πολιορκούνταν, τρία γενοβέζικα καράβια, παίρνοντας φορτίο από τη Χίο και βρίσκοντας κατάλληλο άνεμο, έπλευσαν προς εμάς. Καθώς πορεύονταν βρήκαν άλλο ένα βασιλικό της Σικελίας με φορτίο σίτου, που ερχόταν κι αυτό. Σε μια νύχτα έφτασαν κοντά στην Πόλη, και το πρωί τα είδαν τα περιπολικά καράβια του αμιρά· και από τον υπόλοιπο στόλο ένα μεγάλο μέρος όρμησε εναντίον τους με χαρμόσυνες κραυγές, τύμπανα και ήχους σαλπίγγων, με την ελπίδα πως θα τα αιχμαλωτίσουν εύκολα. Όταν πλησίασαν και άρχισαν τη μάχη και ακροβολίστηκαν, πρώτα επιτέθηκαν με οίηση εναντίον του βασιλικού καραβιού. Το καράβι, με την πρώτη προσβολή με βλητικά μηχανήματα και τόξα και πέτρες, τους δέχτηκε άσχημα. Ήρθαν στις πλώρες κάτω από το καράβι, και με χύτρες φτιαγμένες κατάλληλα με υγρό πυρ και πέτρες τους κρατούσαν και πάλι μακριά, γιατί τους αποδεκάτιζαν φοβερά. Εμείς, βλέποντάς τα αυτά πάνω από τα τείχη, παρακαλούσαμε το Θεό να λυπηθεί και αυτούς και εμάς. Επίσης ο αμιράς, έφιππος στην ακτή, έβλεπε τα όσα γίνονταν. Για τρίτη φορά απομακρύνονταν και κατόπιν έκαναν επίθεση θέλοντας να συμπλακούν με οίηση και με αλαλαγμούς μεγάλους. Οι αξιωματικοί και οι κυβερνήτες στάθηκαν παλικαρίσια και ρωμαλέα και παρότρυναν τους ναύτες να προτιμήσουν το θάνατο από τη ζωή· και ιδιαίτερα ο κυβερνήτης του βασιλικού καραβιού, που ονομαζόταν Φλαντανελάς, ο οποίος έτρεχε από την πρύμνη στην πλώρη, και πολεμούσε σαν λιοντάρι, παροτρύνοντας τους άλλους με φωνές, έτσι που δεν μπορώ να περιγράψω τις κραυγές του και τους κρότους των άλλων, που έφταναν ως τον ουρανό. Η μάχη άρχισε και πάλι μεγαλύτερη, και πολλοί από τα καράβια σκοτώθηκαν και πνίγηκαν· δυο καράβια κάηκαν και βλέποντάς τα τα άλλα δείλιασαν. Ο αμιράς, βλέποντας πως τόσος και τέτοιος στόλος δεν έκανε τίποτε αξιόλογο, αλλά μάλλον ήταν κατώτερος των περιστάσεων, κατελήφθη από θυμό και μανία, βρυχιόταν και έτριζε τα δόντια του και περιέλουε με βρισιές τους δικούς του, αποκαλώντας τους δειλούς στην καρδιά, γυναικούλες και άχρηστους. Κέντρισε το άλογό του και μπήκε στη θάλασσα (τα καράβια ήταν κοντά στην ξηρά όσο η βολή μιας πέτρας), και τα ρούχα του βράχηκαν από τα αρμυρά νερά της θάλασσας. Ο στρατός από την ξηρά βλέποντάς τον να κάνει έτσι αγανακτούσε, λυπόταν και βλαστημούσε το στόλο. Και πολλοί έφιπποι ακολούθησαν τον αμιρά και έφτασαν ως τα καράβια. Οι άνθρωποι του στόλου βλέποντας τον αμιρά να κάνει έτσι, ντράπηκαν για τις βρισιές και, θέλοντας μη θέλοντας και θυμωμένοι πολύ, έστρεψαν τις πλώρες εναντίον των αντίπαλων πλοίων και πολεμούσαν ισχυρά. Τι να πεις! όχι μόνο σε τίποτε δεν έβλαψαν τα καράβια, αλλά έπαθαν και τόσες συμφορές σε νεκρούς και τραυματίες, ώστε δεν μπορούσαν τα τουρκικά καράβια να γυρίσουν πίσω. Σκοτώθηκαν εκείνη την ημέρα, όπως έμαθα, περισσότεροι από δώδεκα χιλιάδες Αγαρηνοί, μόνο στη θάλασσα. Όταν έπεσε η νύχτα, ο στόλος αποχώρησε αναγκαστικά και τα φιλικά καράβια βρήκαν ευκαιρία και μπήκαν στο λιμάνι χωρίς καμιά απώλεια, εκτός από λίγους πληγωμένους μετά λίγες μέρες, δυο τρεις απ’ αυτούς πέθαναν. Ο αμιράς είχε τόσο θυμώσει και οργιστεί εναντίον του ναυάρχου του στόλου του, ώστε ήθελε να τον ανασκολοπίσει, λέγοντας πως εξαιτίας της ανανδρίας και της ολιγοψυχίας του τα καράβια το έσκασαν εκείνη τη νύχτα, και από την απροσεξία του και την ανικανότητά του τα άφησε να μπουν στο λιμάνι. Μερικοί άρχοντες της αυλής του και σύμβουλοί του τον παρακάλεσαν, και χάρισε τη ζωή στο ναύαρχο, αλλά του στέρησε το αξίωμα, και όλη την περιουσία του τη χάρισε στους γενίτσαρους. 

25 Μαΐου 2012

Η Τουρκία Δίνει Άδεια για Έρευνες Κοιτασμάτων Υδρογονανθράκων.


Γράφει ο Αρχιπλοίαρχος (ε.α.) Δημήτριος Ν. Τσαϊλάς ΠΝ

Από τις ζώνες αστάθειας και συγκρούσεων που μας περιβάλλουν, η πλέον εύφλεκτη, αυτή τη στιγμή είναι η ευρύτερη λεκάνη τις Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Και μολονότι δεν έχουμε ίσως πάντοτε πλήρη συνείδηση του γεγονότος, οι εκεί εξελίξεις - πέραν της ανθρώπινης πτυχής τους λόγω του συνεχιζόμενου εμφυλίου πολέμου στη Συρία που κυρίως συγκρατεί την προσοχή της ελληνικής κοινής γνώμης, έχουν σημαντικές επιπτώσεις και στα εθνικά μας συμφέροντα.

 Η Άγκυρα, για ακόμη μια φορά, με επιμονή χειρίζεται τη σύγκρουση ως ένα είδος συναγωνισμού, με τον οποίο επιδιώκει να «κερδίσει». Έτσι στην τεράστια έκταση η οποία περιλαμβάνει τη θαλάσσια περιοχή από τη Ρόδο μέχρι και τα νοτιοδυτικά παράλια της Κύπρου, αποφάσισε να δώσει άδεια έρευνας για κοιτάσματα υδρογονανθράκων, τη στιγμή που η Αθήνα βρίσκεται βυθισμένη σε προεκλογική περιδίνηση. Αυτή η άποψη δημιουργείται παρατηρώντας την ελεγχόμενη κλιμάκωση της αμφισβήτησης ιδιαίτερα της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).

Οι ολοένα και αυξανόμενες σύγχρονες προκλήσεις, που αφορούν την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου στις θαλάσσιες περιοχές της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, μεταβάλουν τα όρια των μέχρι πρότινος πολιτικών εθνικής ασφαλείας προς την απαίτηση διακλαδικών στρατηγικών, συνολικών προσπαθειών, αναθεώρηση της εκπαιδεύσεως και δημιουργία συστήματος εγκαίρου προσαρμογής των εθνικών στόχων. Ακόμη, το σημερινό σύστημα, αντί της ενδυνάμωσης των φορέων χάραξης πολιτικής, πολύ συχνά εμποδίζει τις ηγεσίες από τον ορθολογικό σχεδιασμό με αποτελεσματικότητα σε μελλοντικές έκτακτες καταστάσεις και από την ταύτιση των περιορισμένων πόρων με τους αντικειμενικούς στόχους. Σε μεγάλο βαθμό οι ιεραρχικές δομές εμποδίζουν την ενότητα στην προσπάθεια και δεν ευνοούν την διακλαδικότητα. Το κόστος των ελλείψεων αυτών είναι εμφανές σε περιττά έξοδα, σε ευκαιρίες που χάνονται και την υπονόμευση του ελληνικού πατριωτικού γοήτρου.

Η πολιτική της ισχύος, που με μεθοδικότητα επιβάλλει η Άγκυρα, έχει ως μοναδικό σύστημα αξιών τη δόξα του κράτους, την οποία προσπαθεί να επιτύχει με γνώμονα το εθνικό συμφέρον. Για να αντιμετωπίσουμε το πλαίσιο αυτό, δε χωρούν οι υπέρμετρες δημοκρατικές ευαισθησίες που στη χώρα μας συχνά εγγίζουν τα όρια ανοχής σε συμπεριφορές ασυδοσίας ούτε τα κίνητρα ειρήνης και πολύ περισσότερο η ταύτιση με τη λογική του δόγματος ειρηνικής συνύπαρξης όταν αφορά σχέσεις με φύσει επεκτατικές χώρες. Εδώ αντικατοπτρίζεται η εγγενής επεκτατική συμπεριφορά των Τούρκων.

Η χώρα μας αρκετές φορές εθελοτυφλεί και επαναπαύεται στηριζόμενη στις αρχές του διεθνούς δικαίου, στην ύπαρξη της συνθήκης της Λωζάνης και στη συμμαχική αλληλεγγύη παρά το προηγούμενο της Κύπρου και των Ιμίων, για να κατοχυρώσει την εδαφική της ακεραιότητα και τα κεκτημένα δικαιώματά της. Η Ελλάδα θα πρέπει σίγουρα να επικαλείται τους εν λόγω πυλώνες αλλά δεν θα πρέπει να αγνοεί βασικούς κανόνες (με τρόπο εξαιρετικά ακατανόητο μερικές φορές), βασικούς κανόνες γεωπολιτικής συμπεριφοράς που διέπουν το διεθνές σύστημα. Η αιφνιδιαστική ενεργοποίηση της αεροπορικής Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης της ΠΑ, η οποία ανήκει επιχειρησιακά στο ΓΕΕΘΑ και πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες με απόφαση του Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Μιχάλη Κωσταράκου, αποτελεί μια κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση, αφού δείχνει ισχύ και αποφασιστικότητα.

Όμως η Τουρκία στο πλαίσιο της προσπάθειά της να παρεμποδίσει την ολοκλήρωση του ελληνικού γεωπολιτικού συστήματος που περιλαμβάνει πέραν του Αιγαίου και τη θαλάσσια περιοχή της ΑΟΖ, εφαρμόζει με υπομονή και επιμονή, μια στρατηγική εδρασμένη άμεσα στο χώρο του πολιτικού ρεαλισμού. Αντίθετα η χώρα μας ενεργώντας με γνώμονα τη νέο-φιλελεύθερη αντίληψη των διεθνών σχέσεων, προσεγγίζει την επίτευξη του εθνικού της στόχου στηριζόμενη στο Διεθνές Δίκαιο.

Εκτιμώ ότι το παρόν σύστημα εθνικής ασφάλειας είναι πλέον παρωχημένο, εγκαινιάστηκε μετά την εισβολή των τουρκικών ΕΔ στην Κύπρο και προσαρμόζεται ή επικαιροποιείται έκτοτε μόνο περιοδικά και ανάλογα με τις πολιτικές αλλαγές. Αν και έχει σχεδιαστεί με προσανατολισμό την κύρια απειλή της πατρίδας μας, την Τουρκία, σήμερα βρισκόμαστε σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο, παγκόσμια, περιβάλλον και εξ' αυτού οι δομές και οι διαδικασίες της εθνικής ασφάλειας έχουν καταστεί κάτι περισσότερο από απηρχαιωμένες, είναι πλέον επικίνδυνες. Παρόλο που τα υπερήφανα στελέχη των ελληνικών ΕΔ αγωνίζονται ακατάπαυστα για να διατηρείται η πατρίδα μας ασφαλής, ομογενοποιούνται όμως μέσα σε ένα σύστημα που υποστηρίζει την ασυνέπεια, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζει και να υπονομεύει τις προσπάθειές τους.

Είναι καιρός να ξεκινήσουμε τις μεταρρυθμίσεις εθνικής ασφαλείας, με εμπειρογνώμονες που έχουν εργαστεί για χρόνια και αφού αναλύσουν τον μηχανισμό ασφαλείας να αντιμετωπίσουν την επείγουσα ανάγκη για συστημικές μεταρρυθμίσεις. Ακτίνα αισιοδοξίας αποτελεί η επιλογή στην ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης του καταξιωμένου πρώην Αρχηγού ΓΕΣ Φραγκούλη Φράγκου, έστω και σε αυτή τη μεταβατική κυβέρνηση. Κατά συνέπεια η επιβίωση και η ανάπτυξη του εθνικού μας οικοδομήματος στο σημερινό άναρχο διεθνές περιβάλλον αποτελεί μονόδρομο και απαιτεί στέρεες βάσεις.

πηγή

ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟΦΟΡΟ ΕΝ ΟΨΕΙ. Στόχος η Κρήτη

Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος
Δημοσιογράφος – Αμυντικός Αναλυτής

Περίληψη από το άρθρο του Ι.Σ. Θεοδωράτου που δημοσιεύθηκε
στο περιοδικό «Στρατιωτική Ισορροπία και Γεωπολιτική»,
τεύχος 26, σελ. 80, Αιγίς Εκδοτική, Απρίλιος 2012.





Η φιλοξενία μαχητικών F-35B VSTOL
θα επιτρέψει στο αεροπλανοφόρο
να εκτελέσει επιχειρήσεις αεροπορικής
 υποστήριξης σε αποβατικές ενέργειες
 με στόχο νησιά όπως η Κρήτη.
Η ανάδειξη της Τουρκίας ως περιφερειακής δύναμης διέρχεται ή μάλλον «διαπλέει» μέσω της ανάπτυξης της ναυτικής ισχύος. Η υλοποίηση ενός φιλόδοξου μεσομακροπρόθεσμου προγράμματος ναυπηγήσεων, αποτελεί προϊόν σχεδιασμών οι οποίοι συνδέονται στενά με τις γεωστρατηγικές επιδιώξεις της Άγκυρας. O Τούρκος αρχηγός Ναυτικών Δυνάμεων (TDK) προέβη σε αποκαλυπτικές όσο και κατατοπιστικές ανακοινώσεις, βάσει των οποίων γνωστοποιήθηκε η πρόθεση απόκτησης πέραν του πλοίου αμφιβίων επιχειρήσεων τύπου LPD, και ενός αεροπλανοφόρου, από το οποίο θα επιχειρούν αεροσκάφη βραχείας από-προσνήωσης τύπου VSTOL (Very Sort Take Off and Landing). Η βαρύγδουπη αυτή δήλωση-εκδήλωση μεσομακροπρόθεσμων προθέσεων απηχεί την μεταβολή του τουρκικού-νεοθωμανικού επιχειρησιακού δόγματος, το οποίο επαναπροσανατολίζει προς μια νέα κατεύθυνση. Βάσει των νέων δεδομένων το TDK της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα (2021-2030) θα μπορεί να σχεδιάσει και να πραγματοποιήσει για πρώτη φορά μείζονα επιθετική ενέργεια πίσω από την ζώνη άμυνας του Ανατολικού Αιγαίου, στοχεύοντας την κατάληψη της Κρήτης αλλά  και την εισβολή στην Πελοπόννησο. Εφόσον αυτοί οι σχεδιασμοί υλοποιηθούν καμία περιοχή της νότιας Ελλάδας δεν θα μπορεί να θεωρείται ασφαλής, ενώ θα απαιτηθεί η λήψη επιπρόσθετων μέτρων για την ενίσχυση της άμυνας. Ουσιαστικά ολόκληρος ο εθνικός αμυντικός σχεδιασμός θα χρειαστεί να επανεξεταστεί εκ βάθρων…     

Το πόση μεγάλη προτεραιότητα συνιστά για την Τουρκία η συγκρότηση μιας ισχυρής ναυτικής δύναμης, η οποία θα επιτρέψει στην Άγκυρα να αναδειχθεί μεσοπρόθεσμα στην μεγαλύτερη ναυτική δύναμη της Μεσογείου, αναλύεται στο έργο του νυν υπουργού των Εξωτερικών της χώρας Αχμέτ Νταβούτογλου. Από την έναρξη του 21ου αιώνα, το Τουρκικό Ναυτικό (TDK) προωθεί ένα γοργά υλοποιήσιμο μεσομακροπρόθεσμο πρόγραμμα ναυπηγήσεων και εξοπλισμών, το οποίο όταν ολοκληρωθεί θα επιτρέψει στη Διοίκηση Ναυτικών Δυνάμεων να αποτελεί διοίκηση του νέο-οθωμανικού Blue Water Navy!  

  H ανακοίνωση προμήθειας ενός πλοίου αμφιβίων επιχειρήσεων – τύπου LPD – δεν αποτελεί «οροφή» των τουρκικών ναυπηγικών βλέψεων, αλλά το επιστέγασμα θα είναι η απόκτηση ενός αεροπλανοφόρου. Μετά από το τέλος του 2009, οπότε οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις εισήλθαν στη σκοτεινή σήραγγα των περικοπών, το ενδιαφέρον – σε επίπεδο στρατηγικής πληροφόρησης και ανάλυσης – για τις μελλοντικές ναυπηγήσεις πολεμικών πλοίων από την Τουρκία, υποβαθμίστηκε καθώς η πολιτική ηγεσία της χώρας (και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας) εστίασε στην αντιμετώπιση άλλων κατεπειγουσών ζητημάτων. Όπως μας εκμυστηρεύθηκε ανώτατος αξιωματικός: «… είχαν να ασχοληθούν κατά προτεραιότητα με αρκετά δυσάρεστες οικονομικού περιεχομένου υποθέσεις, οι οποίες συνέτριβαν σε καθημερινή βάση την πίστη των πολιτών αλλά και των ενστόλων στα κόμματα. Συνεπώς κάθε σοβαρή και επιβεβαιωμένη πληροφορία περί αναβάθμισης της τουρκικής στρατιωτικής ισχύος, αντιμετωπιζόταν με επικίνδυνη αδιαφορία…». Υπό αυτό το πρίσμα και την λογική γιατί θα έπρεπε να υπάρξει ανησυχία από μια νέα δήλωση Τούρκου επισήμου, η οποία αφορά ένα σχέδιο που θα υλοποιηθεί την επόμενη δεκαετία; 



Στην φωτογραφία του 1991 εικονίζονται τέσσερις τύποι αεροπλανοφόρων διαφόρων εκτοπισμάτων και αποστολών και συγκεκριμένα:  το ισπανικής κατασκευής Principe de Asturias (R-11), τα αμερικανικό πλοίο αμφίβιας επίθεσης Wasp (LHD-1), το Forrestal (CV-59) συν το βρετανικό Invincible (R-05). Η Τουρκία σχεδιάζει να ναυπηγήσει ένα σκάφος εκτοπίσματος 25.000 τόνων.
ΦΩΤΟ: http://en.wikipedia.org/wiki/File:Principe-de-Asturias_Wasp_Forrestal_Invincible_1991_DN-ST-92-01129s.jpg


Η νέα σοβαρή εξέλιξη που θα ανατρέψει πλήρως την όποια ισορροπία δυνάμεων, γνωστοποιήθηκε στις 12 Μαρτίου μέσα από τα τουρκικά ΜΜΕ. Ο αρχηγός των ναυτικών δυνάμεων της Τουρκίας ναύαρχος Μουράτ Μπιλγκέλ (Murat Bilgel) στο πλαίσιο συνέντευξης που έδωσε και δημοσιεύθηκε στο γνωστό περιοδικό PROCEEDINGS που εκδίδεται από τη Ναυτική Ακαδημία των Ηνωμένων Πολιτειών, αποκάλυψε ότι στον μελλοντικό σχεδιασμό του TDK θα πρέπει να περιληφθεί και η ναυπήγηση ενός αεροπλανοφόρου. Για να γίνει καλύτερα αντιληπτό το ακριβές νόημα των λόγων του Τούρκου ναυάρχου παραθέτουμε σε μετάφραση όπως δημοσιεύθηκε στο geostrategy.gr από τον Χρήστο Μηνάγια το πλήρες κείμενο της συνέντευξής: «…Οι στρατηγικές προτεραιότητες του στόλου μας τα επόμενα πέντε, 10 και 20 χρόνια είναι η δημιουργία ναυτικών δυνάμεων καλά εκπαιδευμένων και άρτια εξοπλισμένων, οι οποίες θα μπορούν να προωθούνται σε σύντομο χρονικό διάστημα και να επιχειρούν στις περιοχές στρατηγικού ενδιαφέροντος. Ο σχεδιασμός των τουρκικών ναυτικών δυνάμεων για την επόμενη δεκαετία περιλαμβάνει και την απόκτηση ενός αεροπλανοφόρου το οποίο θα εστιασθεί στην κάλυψη των επιχειρησιακών αναγκών πέραν των πολεμικών επιχειρήσεων. Σκοπεύουμε να αυξήσουμε τη μεταφορική δυνατότητα των αεροπορικών μας μέσων και να αποκτήσουμε πλοίο υποστήριξης πολεμικών επιχειρήσεων, φρεγάτες πολλαπλού ρόλου, μη επανδρωμένα ελικόπτερα και υποβρύχια που θα επιχειρούν εν καταδύσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σχεδιάζουμε την απόκτηση ενός πλοίου πολλαπλών δυνατοτήτων απο-προσνήωσης, το οποίο θα έχει περιορισμένες δυνατότητες προσβολής στόχων».

Ο Τούρκος ναύαρχος επισήμανε επίσης ότι η Τουρκική Αεροπορία σήμερα δεν διαθέτει κατάλληλα αεροσκάφη που θα μπορούν να από-προσνηώνονται σε αεροπλανοφόρο. Όμως για την κάλυψη της συγκεκριμένης επιχειρησιακής ανάγκης αναφέρθηκε στην προμήθεια αεροσκαφών τύπου F-35Β (STOVL) βραχείας απο-προσνήωσης. Η αποκάλυψη του αρχηγού των Τουρκικών Ναυτικών Δυνάμεων συνεχίστηκε με την αναφορά του στο πρόγραμμα προμήθειας 100+ μαχητικών πέμπτης γενιάς F-35. Η έκπληξη προήλθε από την δήλωσή του ότι μελετάται εάν ένας αριθμός από αυτά θα είναι τύπου F-35B STOVL ή θα αποκτηθεί ένας επιπλέον αριθμός (περί των 40 μαχητικών), ώστε να μπορούν να επιχειρούν από το νέο αεροπλανοφόρο. Συνεχίζοντας ο ναύαρχος Μπιλγκέλ και θέλοντας να αιτιολογήσει την απόφαση της χώρας του να εισέλθει στην ολιγομελή λέσχη ναυτικών που διαθέτουν αεροπλανοφόρα στη δύναμη του Στόλου τους, υποστήριξε ότι το σκάφος θα χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη συμμαχικών επιχειρησιακών απαιτήσεων! Συγκεκριμένα το τουρκικό αεροπλανοφόρο προορίζεται να παρέχει υποστήριξη στα μαχητικά του ΝΑΤΟ κατά τη διεξαγωγή διεθνών επιχειρήσεων.

  Αναφορικά με το μέγεθος του σκάφους προανήγγειλε ότι ένα τέτοιο σκάφος θα πρέπει να έχει εκτόπισμα της τάξης των 24.000 τόνων, το μήκος θα είναι της τάξης των 140 μέτρων και θα μπορεί να φιλοξενήσει 40 μαχητικά. Υπό τις σημερινές συνθήκες και μελέτες, το πιο φιλόδοξο ναυπηγικό πρόγραμμα της χώρας θα κοστίσει 1,5 δισ. δολάρια, χωρίς τον εξοπλισμό και τα αεροσκάφη που θα φέρει και το σημαντικότερο μπορεί πλέον να ναυπηγηθεί σε τουρκικό ναυπηγείο. Ολοκληρώνοντας ο Τούρκος ναύαρχος έθεσε μάλιστα και το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης του φιλόδοξου νέο-οθωμανικής έμπνευσης προγράμματος, ισχυριζόμενος ότι η υλοποίηση του μπορεί να ξεκινήσει σε πέντε χρόνια (περί το 2017) και να ενταχθεί στο TDK μετά από διάστημα έξι έως επτά χρόνια. Δηλαδή συνολικά μετά από παρέλευση 12 χρόνων, περί το 2024 η ημισέληνος θα κυματίζει στο πλέον επιβλητικό σκάφος της Ανατολικής Μεσογείου στο αεροπλανοφόρο «Μεχμέτ Β΄ Φατίχ», όπως πιστεύουμε ότι είναι πολύ πιθανό να ονομαστεί…

Με στόχο την Κρήτη!

Η αποκάλυψη των μεγαλεπήβολων τουρκικών σχεδίων προκαλεί σειρά εύλογων ερωτημάτων, τα οποία επικεντρώνονται στην ανεύρεση των λόγων που οδήγησαν τους επιτελείς του TDK στην απόφαση προμήθειας ενός σκάφους μοναδικών επιχειρησιακών δυνατοτήτων, οι οποίες προδίδουν μια σοβαρή αλλαγή της εθνικής στρατηγικής. Στο σημείο αυτό θα χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του ναυάρχου ε.α. σήμερα Σαλίμ Ντερβίσογλου (Salim Dervisoglu), ο οποίος διατέλεσε αρχηγός του TDK. Τον περασμένο Απρίλιο ο Ντερβίσογλου είχε πραγματοποιήσει ομιλία στο τουρκικό think tank BILGESAM. Τα όσα ανέφερε ο Τούρκος ναύαρχος είναι εξίσου αποκαλυπτικά των προθέσεων που επιβεβαιώθηκαν ένα χρόνο μετά με τις δηλώσεις του διαδόχου του ναυάρχου Μπιλγκέλ, επιβεβαιώνοντας τη συνέχεια των σχεδίων, όπως αυτά προγραμματίζονται και εκτελούνται από την ηγεσία του ΤDK. Το κείμενο της ομιλίας λάβαμε σε μετάφραση από τον Χρήστο Μηνάγια και το geostrategy.gr και έχει ως εξής: «Οι ναυτικές μας δυνάμεις σε σχέση με τον Στρατό και την Πολεμική Αεροπορία έχουν ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό: κατά την ειρηνική περίοδο είναι πολύ σημαντικές διότι με την επίδειξη της τουρκικής σημαίας στα λιμάνια διαφόρων χωρών που επισκέπτονται αλλά και στα δρομολόγια που ακολουθούν προβάλλουν την ισχύ της χώρας μας. Οι ναυτικές δυνάμεις αναπτύσσουν δραστηριότητες για μεγάλα χρονικά διαστήματα, όπως, επιχειρούν συνεχώς στις ανοικτές θάλασσες και επιδεικνύουν, με τη παρουσία τους στις περιοχές των κρίσεων, τη στρατιωτική ισχύ της Τουρκίας…. Ο Στρατός Ξηράς αποτελεί μια δύναμη που διαφυλάττει την άμυνα, τα κυριαρχικά δικαιώματα και την εσωτερική ασφάλεια της χώρας μας. Η Πολεμική Αεροπορία, σε διεθνές επίπεδο, πραγματοποιεί επιχειρήσεις στο διεθνή εναέριο χώρο και στις ανοικτές θάλασσες, ωστόσο όμως για μικρό χρονικό διάστημα. Επομένως μόνο οι ναυτικές δυνάμεις δύνανται να επιχειρούν επί μακρόν και σε πολύ μεγάλες αποστάσεις…. Στην επίλυση των προβλημάτων του Αιγαίου οι ναυτικές μας δυνάμεις αποτέλεσαν το σημαντικότερο μέσο. Παρόλο που στο παρελθόν βιώσαμε περιόδους πολύ έντονης κρίσης, η ναυτική μας ισχύς ήταν ένας από τους παράγοντες που δεν δημιουργήθηκε μια σοβαρή σύγκρουση μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδος….. Ο στόλος των υποβρυχίων μας έχει μεγάλη ισχύ και το προσωπικό του είναι πολύ καλά εκπαιδευμένο και ικανό.…. Η αμφίβια δύναμη των τουρκικών ναυτικών δυνάμεων ίσως είναι η μεγαλύτερη της Μεσογείου. Διαθέτουμε μια Ταξιαρχία Πεζοναυτών και τα απαραίτητα αποβατικά και αρματαγωγά πλοία για να τη μεταφέρουν. Επίσης, υπάρχει σε εξέλιξη το πρόγραμμα ναυπήγησης του πλοίου LSD, το οποίο θα μπορεί να μεταφέρει ένα τάγμα πεζοναυτών με τον εξοπλισμό του και 7-9 ελικόπτερα. Ως εκ τούτου, οι ναυτικές μας δυνάμεις διαθέτουν μια επιχειρησιακή δύναμη που μπορεί να συμμετάσχει σε εθνικές και συμμαχικές επιχειρήσεις σε μεγάλες αποστάσεις…... Πρέπει να προγραμματίσουμε την απόκτηση αεροπλανοφόρου για τους εξής λόγους: πρώτον, αυτό θα εξασφαλίσει πολύ μεγάλο γόητρο στις ναυτικές μας δυνάμεις, οι οποίες αποτελούν βασικό μέσο υποστήριξης της εξωτερικής μας πολιτικής. Δεύτερον, θα μειωθούν οι επιχειρησιακές δαπάνες δεδομένου ότι το αεροπλανοφόρο θα μεταφέρει αεροσκάφη κάθετης από-προσνήωσης και ελικόπτερα. Τρίτον, ένα αεροπλανοφόρο 14.000 τόνων, όπως της Ταϋλάνδης, μαζί με τις φρεγάτες που θα το συνοδεύουν θα αποτελούν μία ναυτική δύναμη που θα έχει το δικαίωμα λόγου και την ικανότητα ανάληψης διοικήσεως στα πλαίσια συμμαχικών δυνάμεων…. Μια ναυτική δύναμη υποστηρίζεται με τη δημιουργία βάσεων και τον ανεφοδιασμό στη θάλασσα. Πέραν τούτου, δεν είναι δυνατόν τον 21ο αιώνα να διεξαχθεί μια ναυτική επιχείρηση χωρίς την απαραίτητη αεροπορική υποστήριξη. Φυσικά, θα πρέπει τα μέσα της αεροπορικής υποστήριξης, συμπεριλαμβανομένων και των μαχητικών αεροσκαφών, να ανήκουν οργανικά στις ναυτικές δυνάμεις. Τούτο όμως έχει άμεση εξάρτηση από την οικονομική κατάσταση…. Η Μεσόγειος είναι μια θάλασσα ιδιαίτερης σημασίας για την Τουρκία. Εκτός από την πολιτική και εμπορική της αξία, σημαντική είναι η ασφάλεια των θαλασσίων διαδρόμων και ο έλεγχος της θαλάσσιας κυκλοφορίας λόγω της μεταφοράς των προϊόντων ενέργειας….»

Το ισπανικό αεροπλανοφόρο Juan Carlos (L-61)είχε επισκεφθεί την Τουρκία πρόσφατα και αποτελεί άλλη μια ενδιαφέρουσα πρόταση για το TDK. ΦΩΤΟ: http://en.wikipedia.org/wiki/File:Spanish_ship_Juan_Carlos_I_entering_Ferrol.jpg.   


Από τα προαναφερόμενα διαφαίνεται καθαρά ότι η πρόθεση των επιτελών του TDK είναι να ρίξουν στο «γεωστρατηγικό τραπέζι» την πιο βαριά πλατφόρμα που μπορεί να επιστρατεύσει μια ναυτική δύναμη και συγκεκριμένα ένα αεροπλανοφόρο συν την ομάδα μάχης που θα το συνοδεύει. Η στρατηγική σύλληψη της Τουρκίας ξεδιπλώνεται και αποκαλύπτεται μέσω των εξοπλιστικών της προγραμμάτων – όπως το συγκεκριμένο –  εκ του οποίου όμως συνάγονται ορισμένα ανησυχητικά συμπεράσματα: α) Το TDK σκοπεύει να συγκροτήσει μια ομάδα μάχης με το αεροπλανοφόρο, με στόχο την παροχή αεροπορικής υποστήριξης και κάλυψης αμφιβίων επιχειρήσεων, και τη διενέργεια αποβάσεων μακράν των συνόρων της χώρας, β) το αεροπλανοφόρο συν την ομάδα μάχης που θα το συνοδεύει, θα επιτρέψει την υλοποίηση παράτολμων και μέχρι πρότινος επιχειρησιακά μη υλοποιήσιμων σχεδιασμών, όπως για παράδειγμα εκτέλεση αποβατικών ενεργειών κατά της Κρήτης, της Πελοποννήσου ή κατά νήσων του Ιονίου, γ) η παραδοχή της σπουδαιότητας της αποστολής προάσπισης της ασφάλειας των θαλασσίων διαδρόμων και ο έλεγχος της θαλάσσιας κυκλοφορίας λόγω της μεταφοράς των προϊόντων ενέργειας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου από το TDK, προοιωνίζει την διαμόρφωση νέας επιχειρησιακής απαίτησης μέσω της αναβάθμισης και ισχυροποίησης της αεροναυτικής παρουσίας στην «διακεκαυμένη» ζώνη Κρήτης-Κύπρου-Ισραήλ και αποκαλύπτει ένα πολύ πιο επιθετικό δόγμα.

Ποιοι είναι οι αντικειμενικοί σκοποί που στοχοποιεί η νέα ναυτική νέο-οθωμανική πολιτική; Ασφαλώς όχι το Κουρδιστάν, οι παρευξείνιες χώρες ή η Ρωσία, καθώς δεν απαιτείται η ύπαρξη τέτοιας μεγάλης ναυτικής μονάδας στην κλειστή Μαύρη Θάλασσα. Συνεπώς θα πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα μας νοτιότερα προς την περιοχή όπου διακυβεύονται αρκετές δεκάδες δις ευρώ σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, στην καυτή θαλάσσια περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. 

Χάρτης επί του οποίου καταγράφονται οι χώρες που έχουν εντάξει στη δύναμη του στόλου τους αεροπλανοφόρο. ΦΩΤΟ: http://cdn3.chartsbin.com/chartimages/l_jyw_787a569df569c5eaacc9d2b52612c86d


Αν προσπαθήσουμε να εισέλθουμε στην σφαίρα του αντιπάλου μας και δούμε το «πεδίο μάχης» από την άλλη πλευρά του λόφου, θα παρατηρήσουμε τα εξής: α) Η Τουρκία έχει εκ διαμέτρου αντίθετα συμφέροντα με Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ στον τομέα της ενεργειακής πολιτικής, β) Η Άγκυρα επιθυμεί διακαώς την όσο το δυνατόν συνεχή ναυτική παρουσία στην περιοχή, στο πλαίσιο της νέο-οθωμανικής στρατηγικής επίδειξης/προβολής σημαίας, γεγονός που έχει προδιαθέσει εχθρικά το Τελ Αβίβ, γ) μια μείζονα περιφερειακή κρίση με στόχο το ενεργειακό – μέσω της ΑΟΖ – θα μπορούσε να ξεσπάσει τώρα, αλλά θα ήταν προτιμότερο να «αναβληθεί» για μια δεκαετία αργότερα, όταν θα έχει μεταβληθεί περισσότερο προς όφελος της Τουρκίας το στρατιωτικό ισοζύγιο και η εν γένει γεωπολιτική ισορροπία στην περιοχή (σ.σ. εάν και εφόσον οι Αγγλοσάξονες αναστείλουν τους σχεδιασμούς τους για την αλλαγή συνόρων και δρώντων στην περιοχή), όπως ευελπιστούν οι Τούρκοι, δ) η Ελλάδα θα βρίσκεται σε καθεστώς οικονομικής ομηρίας και συνεχούς κοινωνικο-πολιτικής κρίσης, η οποία βαθμιαία θα αποδυναμώνει τις Ένοπλες Δυνάμεις της, ε) το Ισραήλ την επομένη δεκαετία θα βρεθεί ενώπιον μιας πολύ πιο μαζικής και καλύτερα συντονισμένης και στρατιωτικά ενισχυμένης πανισλαμικής δράσης, ενώ δεν η Αίγυπτος θα έχει εισέλθει σε φιλο-ισλαμική τροχιά, στ) η ουσιαστική ενεργειακή εκμετάλλευση των πιο πλούσιων και πολλά υποσχόμενων κοιτασμάτων στα βάθη της Μεσογείου, θα ξεκινήσει να απασχολεί τους περιφερειακούς δρώντες μετά το 2022 και ζ) η συνεχής αύξηση της τουρκικής ναυτικής ισχύος (σ.σ. αλλά και των Ενόπλων της Δυνάμεων εν γένει) θα ενδυναμώνει τις πολιτικές θέσεις της Άγκυρας, η οποία ελπίζει ότι θα μπορέσει να φρενάρει ή να ελαχιστοποιήσει τις όποιες πρωτοβουλίες ή αποφάσεις αφορούν τον καθορισμό ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου ή Ελλάδας με την Αίγυπτο και τη Λιβύη και βλάπτουν τα τουρκικά συμφέροντα.


Η Άγκυρα σχεδιάζει με προοπτική εικοσαετίας, στοχεύοντας την επίτευξη γεωστρατηγικών στόχων εντός της ερχόμενης δεκαετίας. Σε ένα ολοένα και πιο ασαφές και ρευστό γεωπολιτικό περιβάλλον με την Ρωσία να έρχεται όλο και πιο κοντά σε σύγκρουση με τις ΗΠΑ και τη Γερμανία να λειτουργεί ως «δούρειος ίππος» της Μόσχας, οι συνθήκες ευνοούν τις αναθεωρητικές δυνάμεις, που επιδιώκουν την αναδιανομή των σφαιρών επιρροής. Εάν υποθέσουμε ότι η Αθήνα θα έχει διαπράξει το τραγικό και ιστορικό λάθος να μην προχωρήσει σε ανακήρυξη της ΑΟΖ, ιδιαίτερα τώρα που οι συνθήκες και οι περιφερειακές συμμαχίες την ευνοούν, η Τουρκία μετά από 10 χρόνια θα έχει καταφέρει να επιβάλλει στην Ελλάδα μια νέα πολιτική κατευνασμού και φινλανδοποίησης με ολέθρια αποτελέσματα. Σε αυτό το ζοφερό αλλά κοντινό μέλλον η ύπαρξη μιας ισχυρής ομάδας μάχης με ένα αεροπλανοφόρο και 40 αεροσκάφη STOVL (F-35B ή κάποιος άλλος τύπος…) θα επιτρέψει στην Άγκυρα να προκαλέσει ένοπλη ρήξη με αντικείμενο την ΑΟΖ και τα ζωτικά συμφέροντα και να απειλήσει την Κρήτη εξαπολύοντας επιχείρηση κατάληψής της.


Η στόχευση στον άξονα Κύθηρα-Κρήτη-Κάσος-Κάρπαθος-Καστελόριζο δεν είναι ουτοπική, καθώς με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται ο έλεγχος του Αιγαίου και παράλληλα επιτυγχάνεται ο γεωπολιτικός «στραγγαλισμός» της Ελλάδας κατ’ απόλυτο τρόπο. Η αφαίρεση του πλεονεκτήματος ελέγχου της Κρήτης από την Αθήνα θα σημάνει την πιο σημαντική επιτυχία του νέο-οθωμανικού αναθεωρητισμού, ακόμη και αν υποχρεωθεί δια της βίας να εγκαταλείψει εδάφη στην Ανατολική Τουρκία! Πρακτικά θα έχει επιτύχει να σπάσει την συνέχεια της ΑΟΖ μεταξύ Ισραήλ και Ευρώπης, γεγονός που θα φέρει το Τελ Αβίβ προ τετελεσμένων γεγονότων. Εάν οι Ισραηλινοί αφήσουν την Τουρκία να καταφέρει να καταλάβει την Κρήτη αυτομάτως θα καταστεί όμηρός της και βαθμιαία θα μετατραπεί σε υποτελή του νέο-οθωμανισμού. Για να μπορέσει η Τουρκία να επιτύχει όλα αυτά θα πρέπει προηγουμένως να έχει επενδύσει στην αναβάθμιση της ναυτικής της ισχύος μέσω της απόκτησης αεροπλανοφόρου, που θα προσδώσει στο TDK επιχειρησιακές δυνατότητες προσβολής του αντιπάλου πίσω από την πρώτη γραμμή άμυνας που διατηρεί στο Αιγαίο.


Ακόμη και αν η Αθήνα δεν καμφθεί και παρά τις τουρκικές πιέσεις-προκλήσεις ανακηρύξει ΑΟΖ και στηριζόμενη στην συμμαχία με το Ισραήλ και την υποστήριξη των Αγγλοσαξόνων – παρά την κρίση – ξεκινήσει την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων, η αναγκαιότητα προμήθειας ενός αεροπλανοφόρου με την ανάλογη αεροπορική και ναυτική συνοδεία, συνιστά μονόδρομο για το TDK. Η απάντηση βρίσκεται στο διακύβευμα που κρύβει ο βυθός της Μεσογείου και στο γεγονός ότι σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, οι πόλεμοι εκδηλώνονται με στόχο την μείωση της ισχύος του αντιπάλου, πριν αυτή καταστήσει το τελικό αποτέλεσμα μη αναστρέψιμο. Η Ελλάδα της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα (2021-2030) θα έχει τεθεί σε τροχιά ταχείας ανάκαμψης, ενώ η αξιοποίηση των γεωτρήσεων από τα οικόπεδα εντός της ελληνικής ΑΟΖ θα διαμορφώνουν συνθήκες και παραμέτρους ανάδειξής της ως περιφερειακής δύναμης. Ο επωφελής αντίκτυπος που θα υπάρξει και στον τομέα των εξοπλισμών δεν θα αργήσει να εκδηλωθεί. Η Αθήνα δεν χρειάζεται να σπαταλήσει χρήματα για προμήθεια αεροπλανοφόρου, αλλά κονδύλια για την ανασυγκρότηση και αναβάθμιση της αεροπορικής της ισχύος και δευτερευόντως της ναυτικής. Συνεπώς η Τουρκία εφόσον αποφασίσει να προχωρήσει στην δαπάνη σημαντικών ποσών για την κατασκευή αεροπλανοφόρου και την συγκρότηση μιας ισχυρής ομάδας μάχης που θα το συνοδεύει, ουσιαστικά ξεκινά έναν αγώνα με τον χρόνο. Όταν θα έχει ολοκληρωθεί το γιγαντιαίο πρόγραμμα ναυπήγησης τότε το επιτελείο του TDK στο πλαίσιο του ευρύτερου στρατηγικού σχεδιασμού, θα θέσει σε ενέργεια την επιχείρηση κατάληψης της Κρήτης, καθώς θα έχει πλέον την επιχειρησιακή δυνατότητα να προβεί σε μια ενέργεια, η οποία δεν θα θυμίζει τίποτε από την επιχείρηση κατά της Κύπρου το 1974.
Ωστόσο το πιο ενδιαφέρον στοιχείο προήλθε τον περασμένο Μάιο όταν η εφημερίδα Sabah δημοσίευσε συνέντευξη του υφυπουργού Αμυντικής Βιομηχανίας (SSΜ) Μουράτ Μπαγιάρ, ο οποίος συμπεριέλαβε όλες τις παραμέτρους που απαιτούνται προκειμένου να υλοποιηθεί ένα τέτοιο φιλόδοξο σχέδιο υπογραμμίζοντας ότι: «…Προκειμένου η Τουρκία να γίνει μια ισχυρή περιφερειακή δύναμη δεν έχει σημασία εάν έχει τη δυνατότητα να ναυπηγήσει αεροπλανοφόρο, αλλά εάν υπάρχει η ανάγκη απόκτησής του, δεδομένου ότι: α) Το κόστος απόκτησης του είναι πολύ υψηλό, β) απαιτούνται ειδικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις συντήρησής του και γ) για μια επιχειρησιακή του αποστολή απαιτείται η συνοδεία τουλάχιστον δύο φρεγατών, ενός υποβρυχίου, τεσσάρων πυραυλακάτων, αριθμού ελικοπτέρων συμβατικής υποστήριξης, ενός πλοίου ανθυποβρυχιακού πολέμου, ενός πλοίου αεράμυνας, ενός πετρελαιοφόρου και 40 αεροσκαφών που θα έχουν τη δυνατότητα από-προσνήωσης σε αεροπλανοφόρο. Επίσης, πέραν των παραπάνω θα πρέπει να λάβουμε υπόψη και το προσωπικό που απαιτείται, 1.000-5.000 άτομα ανάλογα με το μέγεθος του αεροπλανοφόρου».



Το αεροπλανοφόρο θα ναυπηγηθεί στην Τουρκία ενώ δεν έχουν καθοριστεί οι προδιαγραφές του, με συνέπεια να υπάρχει χρόνος για συζήτηση όσον αφορά το σχήμα και τον ευρύτερο σχεδιασμό του. ΦΩΤΟ: http://forums.spacebattles.com/threads/primers-shipyard.164584/page-3


Ο Μπαγιάρ πραγματοποίησε ένα σαφές βήμα εξωτερικεύοντας τις μύχιες σκέψεις του Υπουργείου Άμυνας προέβη όμως σε ορισμένες αξιοσημείωτες αποκαλύψεις. Για πρώτη φορά Τούρκος επίσημος αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα συγκρότησης μιας ομάδας μάχης αεροπλανοφόρου προσδιορίζοντας επακριβώς και με σαφήνεια ποια σκάφη, με ποιες δυνατότητες πρέπει να την απαρτίζουν. Επίσης προσδιόρισε ακριβή αριθμό και επιχειρησιακές δυνατότητες μαχητικών, που θα αναλάβουν καθήκοντα υπεράσπισης της εν λόγω ομάδα μάχης, καθώς υπογράμμισε ότι θα είναι τύπου VSTOL. Παρότι μας χωρίζει περίπου ένας χρόνος από αυτήν την καίρια τοποθέτηση, η οποία αποτελεί την πλέον σημαντική εκδήλωση πρόθεσης από τον επικεφαλής της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας, στην Ελλάδα ελάχιστοι έλαβαν σοβαρά υπόψη τα λεγόμενά του. 

Η υπόθεση του τουρκικού αεροπλανοφόρου ξεφεύγει από οποιασδήποτε μορφής φιλολογία περί τα θέματα άμυνας. Σήμερα συνιστά ξεκάθαρη εκδηλωμένη πρόθεση της πολιτικής και της στρατιωτικής ηγεσίας της, καθώς αποτελεί απόρροια στρατηγικής σκέψης, η οποία βασίζεται σε επιχειρησιακά κριτήρια, δόγματα και γεωστρατηγικές επιδιώξεις. Συνεπώς αυτό που πρέπει να πράξουμε το δυνατόν συντομότερο είναι να σκεφτούμε τρόπους ακύρωσης ή μη υλοποίησης της συγκεκριμένης απόφασης (αποτρεπτικός σχεδιασμός) και δεύτερον υπολογίζοντας τον ορίζοντα ολοκλήρωσης του προγράμματος, να έχουν ληφθεί αντίστοιχα αποφάσεις και προμήθειες ανάλογων όπλων, ώστε οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να είναι σε θέση να εξουδετερώσουν το αεροπλανοφόρο και την ομάδα μάχης που θα το συνοδεύει (επιθετικός σχεδιασμός).

Επίλογος

Από τα προλεγόμενα γίνεται σαφές ότι η Τουρκία έχει ήδη φτάσει σε ένα κομβικό σημείο όπου θα πρέπει να ξεδιπλώσει την κρυφή όψη της αναθεωρητικής της αποστολής, η οποία αφορά τον εξοπλισμό των Ενόπλων Δυνάμεών της με όπλα που θα της επιτρέψουν να μετασχηματισθεί σε περιφερειακή υπερδύναμη. Εάν αθροίσουμε όλες αυτές τις φιλόδοξες προσπάθειες που ήδη υλοποιούνται θα παρατηρούσαμε ότι το μόνο που λείπει είναι η ναυπήγηση αεροπλανοφόρου. Σύμφωνα με μια τάση μια χώρα που επιθυμεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε αποστολές προβολής σημαίας, πρέπει να έχει στη δύναμή της ένα τέτοιο επιβλητικό σκάφος. Μια χώρα που σχεδιάζει βαλλιστικούς πυραύλους βεληνεκούς 2.500 χιλιομέτρων, που δηλώνει ότι της χρειάζεται η ισχύς ενός αεροπλανοφόρου και που φλερτάρει υπόγεια με την απόκτηση πυρηνικών όπλων, κάθε άλλο παρά εμπνέει εφησυχασμό. Η Τουρκία είναι μια ισλαμική δύναμη που καθοδηγείται από το όραμα του νέο-οθωμανισμού. Για την Άγκυρα και τους παροικούντες αυτήν, η χώρα έχει εισέλθει σε μια σταθερή πορεία που τα επόμενα χρόνια θα της επιτρέψει να αναμετρηθεί στρατιωτικά με τους περιφερειακούς της ανταγωνιστές. Η πολιτική των «μηδενικών προβλημάτων» θυμίζει την ρητορική του Χίτλερ τον μεσοπόλεμο. Για τους Τούρκους ίσως περισσότερο από οποιονδήποτε λαό που ασπάζεται την ελληνορωμαϊκή κληρονομιά, ισχύει το διαχρονικό απόφθεγμα του Θουκυδίδη περί εφαρμογής της ισχύος και τον βαθμό υποχωρητικότητας που επιβάλλει στον ασθενέστερο αντίπαλο…


πηγή Περί Αλός

23 Μαΐου 2012

Μειώθηκε η δύναμη του ελληνικού εμπορικού στόλου.

Της Αγγελικής Καλλή

Κατά 3,3% μειώθηκε η δύναμη του ελληνικού εμπορικού στόλου στο πρώτο τρίμηνο του 2012 σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2011 όταν και πάλι είχε παρατηρηθεί μείωση της τάξης του 2,6% έναντι του 2010. 

Αθροιστικά μεταξύ του πρώτου τριμήνου του 2012 και του αντίστοιχου του 2011 η ελληνική σημαία έχει χάσει ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό της δύναμής της, το οποίο ανέρχεται στο 5,9%. 

Τρίτη χρονια.

Είναι όπως φαίνεται η τρίτη χρονιά που το εθνικό νηολόγιο θα ακολουθήσει πορεία συρρίκνωσης εν μέσω της κρίσης που πλήττει την παγκόσμια ναυτιλία -και έχει οδηγήσει τους Έλληνες να τηρούν μία επιφυλακτική στάση στις επενδύσεις τους- αλλά και εν μέσω της κρίσης της εθνικής οικονομίας.

Αυτή η τελευταία έχει καταστήσει τον εφοπλισμό πολύ διστακτικό έναντι της ελληνικής σημαίας ενώ στην Ακτή Μιαούλη παραμένουν τα σενάρια περί φυγής ναυτιλιακών γραφείων από την Ελλάδα προς άλλους προορισμούς όπως η Σιγκαπούρη. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ., το Μάρτιο ο ελληνικός στόλος αριθμούσε 2.006 πλοία από 2.074 το 2011 και 2.129 το 2010.

Η μεγαλύτερη μείωση, 5,1%, παρουσιάζεται στα επιβατηγά πλοία και ακολουθούν με 5% τα φορτηγά. Στη διετία αθροιστικά κατά 9,2% έχει μειωθεί ο υπό ελληνική σημαία στόλος των φορτηγών και κατά 5,9% ο στόλος των επιβατηγών πλοίων. Κατά 0,2% μειώθηκε το Μάρτιο ο στόλος των δεξαμενόπλοιων ενώ το αντίστοιχο διάστημα του 2011 είχε μειωθεί κατά 3,9% σε σχέση με το 2010. Σήμερα στον ελληνικό στόλο καταγράφονται 547 φορτηγά, 541 δεξαμενόπλοια, 686 επιβατηγά και 232 πλοία διαφόρων άλλων τύπων ενώ το 2011 καταγράφονταν 576 φορτηγά, 542 δεξαμενόπλοια και 723 επιβατηγά πλοία. 

Κατάργηση ΥΕΝ 

Ο ελληνικός εφοπλισμός του Λονδίνου αποδίδει τη συνεχή μείωση του ελληνικού στόλου στην κατάργηση του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Σύμφωνα με τα δικά του στοιχεία το Μάρτιο στην ελληνική σημαία τα ποντοπόρα πλοία δεν υπερέβαιναν τα 862 ενώ μέσα στην τελευταία τριετία ο ελληνικός ποντοπόρος στόλος έχει μειωθεί κατά 23,1%.

Μεταξύ Μαρτίου του 2011 και Μαρτίου του 2012 ο στόλος άνω των 1.000 κοχ έχασε 88 πλοία και μόνο το 30% περίπου των ελληνόκτητων πλοίων συνέχισε να φέρει την ελληνική σημαία. Παράλληλα σημειώνεται αποφυγή ύψωσης της ελληνικής σημαίας σε νεότευκτα πλοία, κάτι που συνέβαινε σε σημαντικό βαθμό τα τελευταία χρόνια με δεδομένο το κύρος της ελληνικής σημαίας σε θέματα ασφάλειας και ποιότητας.

21 Μαΐου 2012

20 Μαΐου: Ημέρα του Εμπορικού Ναυτικού - Ευρωπαϊκή Ημέρα Θάλασσας.

Με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας του Εμπορικού Ναυτικού και της Ευρωπαϊκής Ημέρας της Ναυτιλίας ο Γενικός Γραμματέας Λιμένων και Λιμενικής Πολιτικής κ. Θάνος Πάλλης έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Σήμερα τιμάμε την Ελληνική Εμπορική Ναυτιλία - τους ναυτικούς της, τους επιχειρηματίες της θάλασσας, τους εργαζόμενους στις ναυτιλιακές εταιρίες, τους λιμένες και τις ναυτιλιακές δραστηριότητες,  και σε εκείνους που συναλλάσσονται με αυτές.

Σε όλη την Ευρώπη, ενημερώνουμε τους πολίτες της Ευρώπης για την σημασία της σημαντικής βιομηχανίας, και τον παγκόσμιο ρόλο που διαδραματίζει στην πράξη, μεταφέροντας εμπορεύματα και φυσικά πρόσωπα με τρόπο οικονομικό, ασφαλή και περιβαλλοντικά φιλικό αλλά και να συμβάλει.

Η σημερινή ημέρα υπενθυμίζει την σημαντικότητα της διατήρησης και περαιτέρω ενίσχυσης του επιτυχημένου Ελληνικού ναυτιλιακού παραδείγματος το οποίο διαχρονικά συνεχίζει να πρωτοπορεί, να επιχειρεί και να απασχολεί ναυτικούς, προσφέροντας καθοριστικά στην πατρίδα μας.

Η ιδιαιτερότητα της εποχής υπενθυμίζει ότι η αποδεδειγμένα ανταγωνιστική και πρωτοπόρος ελληνική ναυτιλία μπορεί να συμβάλλει στην αναζήτηση εξόδου από την οικονομική και κοινωνική κρίση.

Χρειάζεται να προχωρήσουμε άμεσα στις μεταρρυθμίσεις εκείνες που θα επιτρέψουν να καλύψουμε την απόσταση που υπάρχει από την δημιουργία ενός αποδοτικού ναυτιλιακού επιχειρηματικού περιβάλλοντος το οποίο ευνοεί το τρόπο λειτουργίας και τις επενδύσεις της ελληνόκτητου ναυτιλίας, ενισχύει την παρουσία ποσοτικά επαρκών και ποιοτικά εκπαιδευμένων ναυτικών και εργαζομένων στη στεριά, προωθεί την ανάπτυξη των λιμενικών και παραναυτιλιακών υπηρεσιών. 

Ο εκσυγχρονισμός του Ελληνικού λιμενικού συστήματος μέσω της επιτάχυνσης της θεσμική και λειτουργική εναρμόνιση του με ανταγωνιστικά μοντέλα που ήδη έχουν υιοθετηθεί από τους Ευρωπαϊκούς λιμένες αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των εν λόγω μεταρρυθμίσεων.

Για να επιτευχθεί ο στόχος χρειάζεται όλοι να εστιάσουμε στα προβλήματα και στις λύσεις, να επικεντρωθούμε στην ουσία παρά στην διαδικασία, προτάσσοντας την αναγκαιότητα  η Πολιτεία να διαδραματίσει τον ρόλο που της αναλογεί ώστε να διατηρηθεί η αξιοθαύμαστη ναυτική και ναυτιλιακή μας παράδοση, με την Ελληνική Ναυτιλία να συνεχίσει να συνδέει τις θάλασσες του κόσμου και να υπηρετεί το έθνος».

πηγή Ζougla.gr

Οι Βρετανοί "βυθίζουν" την αρχαία τριήρη που θα πήγαινε στην Ολυμπιάδα!

Σύμφωνα με άρθρο των Financial Times, η μόνη επίσημη συμμετοχή των Ελλήνων στους Ολυμπιακους Αγωνες του Λονδινου, "βυθιζεται"!

"Θα έπρεπε να ήταν μια λαμπρή επίδειξη της Βρετανικής μεγαλοπρέπειας σε συνδυασμό με ένα ισχυρό σύμβολο της Αρχαίας ελληνικής δύναμης.
Σύμφωνα με άκρως απόρρητα σχέδια, οι διοργανωτές των Ολυμπιακών του Λονδίνου είχαν την ιδέα να μεταφέρουν την Ολυμπιακή φλόγα πάνω στο πιστό αντίγραφο της τριήρους του αρχαίου ελληνικού πλοίου που έδειξε το σθένος του στη Μάχη της Σαλαμίνας.
Το σχέδιο ήταν 170 από τους καλύτερους κωπηλάτες της περιοχής του Putney να κωπηλατήσουν στην 70 τόνων ξύλινη τριήρη "Oλυμπιάς" στον ποταμό Τάμεση στις 27 Ιουλίου, ημέρα της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών του 2012. Με την Ολυμπιακή φλόγα, η τριήρης θα ξεκινούσε το ταξίδι της στο Tower Bridge και θα συνέχιζε κατα μήκος του ποταμού Τάμεση προς το Ολυμπιακό Στάδιο του Στραντφορντ.

Όμως, μια ιστορία που ταιριάζει καλύτερα σε σάτιρα, το σχεδιο ματαιώνεται καθώς οι οργανωτές ανησυχούν οτι το θέαμα του "Ολυμπιάς" στον Τάμεση θα είναι τόσο δημοφιλές που ενέχει κινδύνους για την ασφάλεια του πλήθους, το οποίο θα συγκεντρωθεί στις γέφυρες του ποταμού.
Η απόφαση για ματαίωση πυροδότησε έναν διπλωματικό καβγά και εξόργισε το ελληνικό Επιτελείο Ναυτικού.

Σ' ενα μέιλ, ο Μάρτιν Γκρίν, επικεφαλής τελετών για την Ολυμπιακή Οργανωτική Επιτροπή, είπε ότι υπήρχαν σοβαρές ανησυχίες απο τα ΜΜΜ του Λονδίνου και τις υπηρεσίες ασφαλείας, ότι η τρήρης θα δημιουργούσε συνωστισμό κατά μήκος του Τάμεση.
«Είναι σαφές ότι ένα πλοίο, όπως η τριήρης έχει μεγάλη δυνατότητα να συγκεντρώσει ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων και αυτό είναι ένα ρίσκο που δεν μπορούμε να πάρουμε αυτή την στιγμή» γράφει στο μέιλ ο κύριος Γκριν.
Η Αμερικανική εταιρία  International Advantage Corporation, που είχε αναλάβει τον ανασχεδιασμό της τριήρους ξοδεύοντας  350.000 ευρώ είπε οτι η απόφαση αυτή ήρθε από το πουθενά.
Ο υπουργός Άμυνας της Ελλάδας αναμένεται να κάνει επίσημο διάβημα πρός την κυβέρνηση της Μεγάλης Βρετανίας, στον Λόρδο Κόου, πρόεδρο της Ολυμπιακής Επιτροπής του Λονδίνου και πρός τον Δήμαρχο του Λονδίνου, Μπόρις Τζόνσον. 

Το πλοίο θα ήταν η μόνη επίσημη ελληνική συμμετοχή στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, εκτός από την ομάδα των αθλητών, καθώς η οικονομική ανέχεια του υπουργείου Πολιτισμού δεν επιτρέπει τη διάθεση κεφαλαίων για την υποστήριξη άλλων δράσεων.
Μετά απο το εντυπωσιακό θέαμα στους αγώνες του Πεκίνου πριν τεσσερα χρόνια, οι διοργανωτές των Ολυμπιακών είναι υπό πίεση για μια εντυπωσιακή τελετή έναρξης στο Λονδίνο. Γνωρίζοντας ότι όλος ο κόσμος θα παρακολουθεί η Αγγλική κυβέρνηση πρόσφατα διπλασίασε των προυπολογισμό για την τελετή στα 80 εκατομμύρια λίρες. Το θέαμα όμως της ελληνικής τριήρης στον Τάμεση δεν θα το δούν ποτέ οι Λονδρέζοι.»

πηγή ON ALERT

17 Μαΐου 2012

Μετεκλογικοί προβληματισμοί στη Ναυτιλία.


Η μεγάλης έκτασης αλλαγή στις πολιτικές ισορροπίες που προέκυψε μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου είναι φυσικό να έχει προβληματίσει και τον ναυτιλιακό κλάδο με δεδομένη την ύπαρξη εκκρεμοτήτων από το παρελθόν όπως για παράδειγμα το μείζον ζήτημα της επανασύστασης του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και το νομοσχέδιο για το γιωτινγκ. Όμως υπάρχουν και αλλά θέματα.

 Κατ’ αρχήν η βουλή που προέκυψε από αυτές τις εκλογές είναι αναθεωρητική δηλαδή μπορεί να προβεί σε αλλαγές στο Σύνταγμα πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να αναθεωρηθούν νομοί με συνταγματική κάλυψη όπως αυτοί που διέπουν το καθεστώς φορολόγησης της ναυτιλίας. Ήδη το δεύτερο κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προβεί σε ανακοινώσεις προθέσεων αναθεώρησης του συγκεκριμένου καθεστώτος χωρίς να επεκταθεί σε λεπτομέρειες.

«Είναι διαφορετικό ζήτημα βεβαία οι προεκλογικές δηλώσεις από τη δυνατότητα υλοποίησης τους. Όμως, ουδείς γνωρίζει τι μπορεί να προκύψει από επαναληπτικές εκλογές στα μέσα Ιουνίου με δεδομένη τη σαφέστατη προειδοποίηση του εκλογικού σώματος ότι δεν σηκώνει άλλη λιτότητα. Μπορεί δηλαδή να υπάρξει μια περαιτέρω υποχώρηση στα ποσοστά των «μνημειακών» κομμάτων, γεγονός που θα αυξήσει τις πιθανότητες υλοποίησης αυτών των ανακοινώσεων. Από την άλλη πλευρά, η επόμενη βουλή δεν θα είναι αναθεωρητική, οπότε θα πρέπει να περιμένουν τη μεθεπόμενη και μέχρι τότε μπορεί να έχουν συμβεί πολλά» επισημαίνουν στο «Πρώτο ΘΕΜΑ» κύκλοι της Ακτής Μιαούλη και προσθέτουν: 

«Αν προκύψει κυβέρνηση της αριστεράς – γεγονός που δεν θεωρείται πολύ πιθανό άμεσα – θα έχει ενδιαφέρον να δει κανείς πως θα εξελιχθούν τα ζητήματα της επισκευαστικής ζώνης τα οποία ομολογουμένως καμία κυβέρνηση δεν έλυσε τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Ο λόγος για αυτό θα πρέπει ίσως να αναζητηθεί στις σχέσεις των δυο τέως μεγάλων κομμάτων με το κομμουνιστικό κόμμα το οποίο έχει βαρύνουσα επιρροή στα επισκευαστικά δρώμενα, και σταματάν εδώ. Όμως, μια κυβέρνηση υπό το δεύτερο κόμμα δεν θα είχε τις αναστολές των άλλων δυο στο να γίνουν τομές και να βοηθηθούν οι κατεξοχήν μικρομεσαίες επιχειρήσεις της ναυπηγοεπισκευής».

Στο χώρο της ακτοπλοΐας τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα διότι τα νησιά όλο και απομακρύνονται από τον Πειραιά με τα αραιότερα δρομολόγια, οι ζημιές των εταιρειών συνεχίζονται και οι ναύλοι παραμένουν ψηλά. 

«Ελάχιστοι άνθρωποι στην Ελλάδα ξερόυν πως αντιμετωπίζεται αυτή η κατάσταση και οι υπουργοί ναυτιλίας δεν έχουν θελήσει να αναλάβουν πρωτοβουλία να στήσουν αυτό το ζωτικό τομές από την αρχή, με δεδομένο ότι για κάτι τέτοιο, εκτός από γνώσεις, χρειάζεται διάθεση για προσφορά στον τόπο» τονίζει στέλεχος του πρώην ΥΕΝ.

Από την πλευρά του, ο Μιχάλης Λάμπρος Γενικός Διευθυντής της MAJESTIC INTERNATIONAL CRUISES INC και Αντιπρόεδρος της Ένωσης Εφοπλιστών Κρουαζιεροπλοίων και Φορέων Ναυτιλίας επισημαίνει: 

«Όλοι μας ζούμε σε έναν εφιάλτη τις τελευταίες δύο ημέρες μετά τα εντελώς απρόσμενα αποτελέσματα των εκλογών της 6ης Μαίου 2012.
Αναγνωρίζουμε το γεγονός ότι η χώρα περνά μια δύσκολη και κρίσιμη περίοδο η οποία δυστυχώς οδηγεί σε αδιέξοδα όταν υπάρχει ακυβερνησία. Όλοι οι τομείς και οι δραστηριότητες της αγοράς υποφέρουν και αν δεν δοθεί κάποια άμεση λύση σε ένα βιώσιμο κυβερνητικό σχήμα πιθανόν να βρεθούμε ξανά στα πρόθυρα οικονομικής κατάρρευσης.

Αυτό όμως που θα επηρεάσει εντελώς αρνητικά την επιβατηγό ναυτιλία και ιδιαίτερα την ακτοπλοΐα και την κρουαζιέρα στο μέσο της τουριστικής σεζόν αν δεν υπάρξει σταθερή κυβέρνηση, είναι κάτι που προβάλει σαν αξεπέραστο πρόβλημα» και προσθέτει: 

« Η ακτοπλοΐα βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής, κάτι που θα σημάνει την απομόνωση των νησιών μας και την αδυναμία εξυπηρέτησης των χιλιάδων τουριστών επισκεπτών κατά την καλοκαιρινή περίοδο.
Είναι γνωστό ότι η πολιτική αστάθεια αποθαρρύνει και διώχνει τους τουρίστες από τη χώρα. Όταν βλέπουν οι τουρίστες την σημερινή πολιτική κατάσταση στη χώρα μας σε συνδυασμό και με τις απογοητευτικές εικόνες του παρελθόντος από τις βίαιες κοινωνικές συγκρούσεις λογικό είναι να τηρούν στάση αναμονής και να παγώνουν τις οποιεσδήποτε κρατήσεις. 
Εάν δεν υπάρξει σύντομα Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας με άμεση επανασύσταση του παλιού υπουργείου, ποιος θα πάρει τις πρωτοβουλίες για να εφαρμόσει τις αποφάσεις της διακομματικής επιτροπής που λήφθησαν πριν από τις εκλογές για την χάραξη των μέτρων σωτηρίας που έπρεπε να είχαν ληφθεί για την ακτοπλοΐα από χθες.
Ποιος επίσης θα πάρει πρωτοβουλίες για την λύση των προβλημάτων των άγονων γραμμών και για την επιδότησή τους καθώς και για την ελάφρυνση του λειτουργικού κόστους των ακτοπλοϊκών πλοίων;»

Όμως και η κρουαζιέρα θα αντιμετωπίσει προβλήματα: 

«Τώρα σε ό,τι αφορά την κρουαζιέρα, παρά το γεγονός ότι λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου ψηφίστηκε η οριστική άρση του καμποτάζ, εν τούτοις υπάρχουν εκατοντάδες άλλα θέματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν και να επιλυθούν άμεσα μόνο με την παρουσία υπεύθυνου υπουργού.

Ποιος θα κάνει τις επαφές με τις ξένες εταιρείες κρουαζιεροπλοίων που πρόκειται να χρησιμοποιήσουν τον Πειραιά και τα Ελληνικά λιμάνια ως αφετήριους και τερματικούς προορισμούς;

Ποιος θα πάρει θέση για την επίλυση των προβλημάτων που απασχολούν την αναβάθμιση των λιμενικών εγκαταστάσεων, την λήψη μέτρων για την ασφάλεια επιβατών και πληρωμάτων, και όλες τις άλλες διαδικασίες που συνδέονται με την ομαλή και απρόσκοπτη προσέγγιση των κρουαζιεροπλοίων στα Ελληνικά λιμάνια;» και καταλήγει: 

«Χρειαζόμαστε άμεσα μια στιβαρή και σοβαρή κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας που θα κρίνει τα προβλήματα με νηφαλιότητα και πέρα κομματικών τοποθετήσεων.

Το μάθημα που έδωσε ο Ελληνικός λαός στα πολιτικά κόμματα στις 6 Μαΐου είναι υπεραρκετό κατά την άποψή μου για να νουθετήσει τους πολιτικούς αρχηγούς και να βάλουν όλοι νερό στο κρασί τους για να πάει επιτέλους αυτή η ταλαίπωρη χώρα μπροστά και για να μην βουλιάξει ολοκληρωτικά η επιβατηγός ναυτιλία».

πηγή Πρώτο Θέμα