Τραγικό ναυάγιο στην Ν. Κορέα συγκλονίζει την ανθρωπότητα. Πνίγηκαν εκατοντάδες παιδιά.

Συγκλονιστικά στοιχεία έρχονται στο φως της δημοσιοτητας λιγες ώρες μετά το πολύνεκρο - οπως αποδεικνύεται - ναυάγιο στη Νότια Κορέα. Το πλοίο, το οποίο βυθίστηκε χωρίς να προλάβουν να σώσουν και τους 459 επιβαίνοντες, αρχικά έγειρε στη μια πλευρά και στην συνέχεια αναποδογύρισε και χάθηκε μέσα στα παγωμένα νερά. 

Στο πλοίο επέβαιναν κυρίως μαθητές που ταξίδευαν με συνοδούς καθηγητές στο νησί Τζεζού. Μέχρι στιγμής ο απολογισμός κάνει λόγο για 4 επιβεβαιωμένους νεκρούς και 300 αγνοούμενους.

Με το σκοτάδι να έχει καλύψει τα πάντα οι έρευνες στο σημείο του ναυαγίου του πλοίου συνεχίζονται αλλά οι ελπίδες έχουν εξανεμιστεί.

Οι νοτιοκορεατικές αρχές δέχονται έντονη κριτική αφού αρχικά είχαν ανακοινώσει ότι είχαν διασωθεί 368 άτομα, όμως λίγη ώρα αργότερα είπαν ότι έκαναν λάθος στην καταμέτρηση! Κατά 300 άτομα! ΄Ετσι, τώρα λένε για 164 διασωθέντες.
Το πλοίο βυθίστηκε μέσα σε 2 ώρες και μόνο ένα μικρό κομμάτι του είναι πάνω από την επιφάνεια του νερού.

Πολλοί νοτιοκορεάτες εκτιμούν ότι αυτή θα είναι η μεγαλύτερη ναυτική τραγωδία σε καιρό ειρήνης.

Μέχρι να βυθιστεί το πλοίο, τα σωστικά συνεργεία προσπαθούσαν απεγνωσμένα να σώσουν οποιονδήποτε μπορούσαν. Τα παιδιά που ήταν το πλοίο είτε έπεφταν στην θαλασσα είτε κρέμονταν από τα παράθυρα που υπήρχαν στις καμπίνες τους.
Το ποιο συγκονιστικό ήταν το θέαμα των μικρών παιδιών που πηδούσαν στην θάλασσα την ώρα που εκείνη "κατάπινε" το πλοίο. 

Δεκάδες πλοιάρια και ελικόπτερα συνεχίζουν αδιάκοπα τις έρευνες και ενώ πλέον έχει πέσει το σκοτάδι μήπως εντοπίσουν κάποιον ζωντανό ή ακόμα και νεκρό.

Μια μαθήτρια μιλώντας στα τοπικά μέσα περιέγραψε την στιγμή της διάσωσής της.
"Την ώρα που με έβγαζαν από το πλοίο εκείνο είχε αρχίσει να γέρνει προς την μια πλευρά. Την στιγμή που συνέβαινε αυτό όλοι μας είμασταν ακινητοι γιατί έτσι μας είχαν πει. Μας είπαν να μην κινηθούμε γιατί ήταν επικίνδυνο."

Και συνέχισε: "Μου είπαν ότι οι φίλοι μου δεν μπορούσαν να απεγκλωβιστούν από την πρώτη στιγμή που έγειρε το πλοίο γιατί είχε βάλει παντού νερά!"

Το νοτιοκορεατικό υπουργείο Ασφάλειας και Δημόσιας Διοίκησης είχε ανακοινώσει πως 368 άνθρωποι είχαν διασωθεί και πως εξακολουθούσε να αγνοείται η τύχη 100, αλλά αργότερα ανακοίνωσε πως επρόκειτο για λάθος υπολογισμούς. Συγγενείς των αγνοουμένων, στην πλειοψηφία τους οι αγνοούμενοι είναι μαθητές, έχουν φτάσει στην περιοχή και κλαίνε και οδύρονται.

Ένας άλλος επιβάτης είπε ότι πριν αρχίσει να βυθίζεται το πλοίο άκουσαν έναν δυνατό θόρυβο.

"Το πλοίο άρχισε να κάνει θορύβους και να γέρνει αλλά μας έλεγαν συνεχώς να μην κινούμαστε και να μείνουμε στις θέσεις μας", είπε. Αλλος είπε ότι το πλοίο τρανταζόταν και ο ένας επιβάτης έπεφτε πάνω στον άλλο.

Το συγκεκριμένο πλοίο έχει χωρητικότητα 900 ατόμων.

Οργισμένοι γονείς συγκεντρώθηκαν στο σχολείο των παιδιών τους ζητώντας εξηγήσεις.

πηγή 

Συγκλονίζουν τα τελευταία λόγια της μαθήτριας Park Ji Yoon, λίγο πριν χαθούν τα ίχνη της στο τραγικό ναυάγιο στη Νότια Κορέα.

"Γιαγιά νομίζω ότι θα πεθάνω. Το πλοίο βυθίζεται και κρεμιέμαι από τα κάγκελα", έλεγε με τρεμάμενη φωνή στη γιαγιά της Kim Ok Young...

Η γιαγιά της επιχειρούσε συνεχώς να επικοινωνήσει τηλεφωνικά μαζί της. Κάποια στιγμή άκουσε και πάλι τη φωνή της. Αυτή τη φορά το κορίτσι τής είπε ότι πρέπει να κλείσει το τηλέφωνο.

Λίγη ώρα αργότερα, η 74χρονη γιαγιά της έλαβε ένα γραπτό μήνυμα στο κινητό της από την εγγονή της, που περιείχε μόνο ένα γράμμα χωρίς κανένα νόημα, και από τότε έχει χάσει τα ίχνη της.

Η τραγική ειρωνεία είναι ότι η μικρή δεν ήθελε να πάει εκδρομή στο νησί Jeju, που είναι τουριστικό θέρετρο, καθώς απεχθανόταν τα ταξίδια με πλοία.

"Της είπα ότι αν δεν πήγαινε ταξίδι με τα άλλα παιδιά, θα το μετάνιωνε, και τώρα το μετανιώνουμε εμείς" δήλωσε η 74χρονη.

Στο μεταξύ, οι προσπάθειες διάσωσης συνεχίζονται και μετέχουν 84 πλοία, 18 αεροσκάφη και δύτες, ενώ σύμφωνα με τα μέχρι τώρα επίσημα στοιχεία, τουλάχιστον έξι άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους.

Συνολικά 174 άνθρωποι διασώθηκαν από το πλοίο που ναυάγησε 20 χιλιόμετρα ανοικτά των ακτών του Ζίντο, ανακοίνωσε η κυβέρνηση στον τελευταίο απολογισμό που έδωσε. Περισσότεροι από 50 έχουν τραυματιστεί και 284 αγνοούνται.

Μεταξύ των επιβαινόντων περιλαμβάνονταν 325 μαθητές από ένα λύκειο στα περίχωρα της Σεούλ. Ταξίδευαν προς ένα δημοφιλές θέρετρο, το νησί Τζετζού, που βρίσκεται περίπου 80 χιλιόμετρα νότια της ηπειρωτικής χώρας.

Ένας επιζών, ο Κιμ Σέουνγκ Μοκ, είπε στο τηλεοπτικό δίκτυο YTN ότι προσπάθησε να σώσει συνεπιβάτες του. Αλλά «το νερό έμπαινε τόσο γρήγορα, κάποιοι δεν τα κατάφεραν» ανέφερε ο ίδιος.

Τα αίτια του ναυαγίου δεν έχουν μέχρι στιγμής διευκρινιστεί, ωστόσο επιζώντες υποστηρίζουν ότι άκουσαν ένα δυνατό θόρυβο και αμέσως μετά το πλοίο άρχισε να παίρνει κλίση.

«Φώναζα για 30 με 40 λεπτά μέσα στο πλοίο» είπε ένας επιζών. «Αντικείμενα έπεφταν και οι άνθρωποι γλιστρούσαν στο εσωτερικό του πλοίου».

Το πλήρωμα εξέπεμψε ένα σήμα κινδύνου στις 08:58 το πρωί (02:58 ώρα Ελλάδας). Η ακτοφυλακή ανέφερε ότι το πλοίο πήρε κλίση και άρχισε να πλημμυρίζει. Βυθίστηκε δύο ώρες αργότερα. 

Η πρόεδρος Παρκ Γκέουν Χιε προέτρεψε τα μέλη των συνεργείων διάσωσης να επιταχύνουν τις εργασίες τους καθώς έπεφτε η νύχτα, σημειώνοντας ότι είναι «πραγματικά συντετριμμένη» από την τραγωδία.

Άλλος επιζών μαθητής είπε σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με το δίκτυο YTN ότι άκουσε ένα δυνατό θόρυβο που συντάραξε το πλοίο, πριν το φέρι σταματήσει κι αρχίζει να παίρνει κλίση. 

Πολλοί από τους συμμαθητές του έχασαν την ισορροπία τους, είπε ο Λιμ Χιούνγκ Μιν, ο οποίος φόρεσε ένα σωσίβιο ακολουθώντας τις εντολές του πληρώματος, πήδηξε στην θάλασσα και κολύμπησε γρήγορα προς μια κοντινή σωστική λέμβο. «Το νερό ήταν πολύ παγωμένο, αλλά ήθελα να ζήσω», αφηγήθηκε στο YTN.

«Η θάλασσα ήταν ήρεμη όταν το πορθμείο ξεκίνησε» υποστήριξε ένας μεσήλικας άνδρας από το νοσοκομείο όπου νοσηλεύεται στο κρατικό δίκτυο Arirang. «Τότε, ξαφνικά, νιώσαμε ότι το πλοίο πήρε απότομα κλίση. Οι επιβάτες παγιδεύτηκαν και δε μπορούσαν να βγουν από τις καμπίνες τους, διότι δεν μπορούσαν να ανοίξουν τις πόρτες». 

Πολλοί επιζώντες ανέφεραν ότι έλαβαν την εντολή από το πλήρωμα να μην εγκαταλείψουν το σημείο όπου βρίσκονταν.

«Το πλήρωμα μας είπε να μη μετακινηθούμε και να παραμείνουμε καθισμένοι» περιέγραψε ένας άνδρας στο κρατικό δίκτυο. «Κι έπειτα το πλοίο άρχισε να παίρνει κλίση και ήταν πολύ δύσκολο να βγούμε».

Το πλοίο ταξίδευε από το λιμάνι του Ιντσόν στα βορειοδυτικά της χώρας με προορισμό το νησί Τζετζού. Το δίκτυο KBS μετέδωσε τη δήλωση ενός αξιωματούχου της ακτοφυλακής που υποστήριξε ότι το πλοίο δεν ακολουθούσε την προγραμματισμένη του πορεία στο Τζετζού.

Σύμφωνα με μια εκ των θεωριών για τα αίτια του δυστυχήματος, το πλοίο έπεσε πάνω σε ύφαλο. «Εάν έπεσε σε έναν ύφαλο, είναι πιθανό το πλοίο να είχε βγει εκτός πορείας» δήλωσε ο Μιν Χονγκ Κι, ο επικεφαλής του Οργανισμού Ναυτιλίας της Κορέας, στο Arirang.

«Καθώς το πλοίο έπαιρνε κλίση προς τη μία πλευρά, είναι πιθανόν τα παράθυρα να κόλλησαν ή να υπήρχαν προβλήματα με τις πόρτες του, και οι επιβάτες δεν μπόρεσαν να βγουν έξω».

Το πλοίο, το Sewol, κατασκευάστηκε το 1994 και έχει τη δυνατότητα μεταφοράς 900 και πλέον επιβατών και 130 οχημάτων. Το πλοίο βάρους 6.835 τόνων έχει μήκος 146 μέτρων και πλάτος 22 μέτρων.

πηγή

Ένα θαύμα περιμένουν οι συγγενείς των περίπου 300 αγνοουμένων του ναυαγίου επιβατικού πλοίου που ναυάγησε και βούλιαξε χθες στα ανοιχτά της Νότιας Κορέας. Ένα θαύμα για να βρεθούν οι δικοί τους άνθρωποι ζωντανοί. Η πλειοψηφία των αγνοουμένων είναι μαθητές λυκείου που πήγαιναν εκδρομή σε κοντινό νησί. 

Οι δύτες δυσκολεύονται να φτάσουν στις καμπίνες του βυθισμένου πλοίου, όπου εικάζεται πως έχουν εγκλωβιστεί πολλοί από τους επιβάτες του πλοίου, καθώς τα ρεύματα στην περιοχή είναι πολύ δυνατά.
Όλα αυτά ενώ έρχεται στο φως video μέσα από το πλοίο, λίγες στιγμές πριν από τη βύθισή του. Φαίνονται παιδιά τρομαγμένα, να φορούν σωσίβια και να προσπαθούν να κρατηθούν. 

Πολλοί από τους διασωθέντες κατήγγειλαν ότι οι υπεύθυνοι του πλοίου τους καθησύχαζαν και τους ζητούσαν να μείνουν ψύχραιμοι. «Περιμέναμε 30 έως 40 λεπτά», είπε μια μαθήτρια γυμνασίου.

Μέχρι στιγμής έξι νεκροί έχουν ανασυρθεί από το ναυάγιο, 24 ώρες αφότου το πλοίο πήρε κλίση και βυθίστηκε ενώ ήταν καθ οδόν προς το νησί Τζετζού της Νότιας Κορέας μεταφέροντας εκατοντάδες νεαρούς μαθητές ενός σχολείου της Σεούλ. 

Πήγαιναν σχολική εκδρομή στο νησί Τζετζού ένα από τα σημαντικότερα τουριστικά αξιοθέατα της Νότιας Κορέας το οποίο οι ντόπιοι αρέσκονται να αποκαλούν και Χαβάη της Νότιας Κορέας.

Από τα 475 άτομα που βρίσκονταν επί του σκάφους όπως είναι ο πιο πρόσφατος επίσημος αριθμός επιβαινόντων που έδωσαν οι αρχές, μεταξύ των οποίων 325 μαθητές, διασώθηκαν 179 άνθρωποι όπως ανακοίνωσε το πρωί της Πέμπτης η ακτοφυλακή.  

Οι έρευνες συνεχίζονταν όλη τη νύχτα με το φως των ισχυρών προβολείς, αλλά τα ρεύματα και η μειωμένη υποβρύχια ορατότητα εμπόδισαν τους δύτες να μπουν στο εσωτερικό του βυθισμένου πλοίο και να ελέγξουν τις δεκάδες καμπίνες. 

πηγή

Απόγνωση, αγωνία, οργή, θυμός. Άνθρωποι στοιβαγμένοι σε μια αίθουσα γυμναστηρίου στο νησί Τζίντο, τυλιγμένοι με κουβέρτες για να αντιμετωπίσουν το κρύο, να περιμένουν ένα θαύμα. Ένα θαύμα που δεν έρχεται. Είναι οι συγγενείς των 300 ανθρώπων που αγνοούνται μετά το ναυάγιο του πλοίου στα ανοιχτά της Νότιας Κορέας. 

Το κρύο και οι συνθήκες είναι το μικρότερα από τις αγωνίες τους. Εκείνο που θέλουν να είναι να δουν ξανά ζωντανούς τους αγαπημένους τους. Η πλειοψηφία των 300 αγνοουμένων είναι παιδιά σχολείου που βρίσκονταν στο πλοίο γιατί πήγαιναν διακοπές στο νησί Τζεζού, δημοφιλή τόπο εκδρομών για σχολεία στη Νότια Κορέα. 

Ορισμένοι, εξαντλημένοι και σε ορισμένες περιπτώσεις χωρίς τις αισθήσεις του από την πολύωρη αγωνία βοηθούνται με ορούς. Μια γυναίκα λιποθυμά και μεταφέρεται με φορείο σε κοντινό νοσοκομείο. Ένας πατέρας κλαίει σιωπηλά, με το πρόσωπο κρυμμένο στα χέρια του, ενώ μία γυναίκα προσπαθεί να τον παρηγορήσει. 

Το βράδυ, στο γυμναστήριο όπου έχουν βρει καταφύγιο οι οικογένειες των αγνοουμένων επικρατούσε απόλυτη σιωπή. Μια σιωπή που έσπασε τη στιγμή που ανακοινώθηκε η ταυτότητα του έκτου διαπιστωμένου νεκρού: είναι μία μαθήτρια του λυκείου και οι γονείς της βγάζουν μία σπαρακτική κραυγή.

Γονείς μιλούν για τα τελευταία μηνύματα που έλαβαν από τα παιδιά τους. "Μου είπε: φοράμε τα σωσίβια. Μας λένε να περιμένουμε και να μην κινούμαστε, μαμά. Βλέπω ένα ελικόπτερο", λέει η Παρκ Γιού-Σιν, μητέρα μίας μαθήτριας. 

"Μπαμπά, το πλοίο βυθίζεται. Είμαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι, φοράω σωσίβιο. Τι πρέπει να κάνω;", είπε κλαίγοντας στο τηλέφωνο ο Κιμ Μπουμ-Σου. "Θέλω να ξαναβρεθούμε ζωντανοί", έλεγε ένα αγόρι στον πατέρα του όταν κόπηκε η σύνδεση.

Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι έλαβαν μηνύματα από τα παιδιά τους ενώ εκείνα ήταν παγιδευμένα στο εσωτερικό του πλοίου μετά το ναυάγιο. "Μπαμπά μην ανησυχείς. Φοράω σωσίβιο και είμαστε όλοι μαζί", έγραψε στον πατέρα της η 18χρονη Σιν σύμφωνα με το νοτιοκορεάτικο MBC News. "Τα σωστικά συνεργεία έρχονται. Προσπάθησε να βγεις αν μπορείς", της είπε ο πατέρας της αλλά η απάντησή της ήταν "μπαμπά δε μπορώ να βγω. Ο διάδρομος είναι γεμάτος παιδιά και το πλοίο έχει πάρει μεγάλη κλίση". Η 18χρονη είναι ανάμεσα στους αγνοούμενους. 

Αντίθετα, ένα αγόρι που έστειλε μήνυμα στη μητέρα του, σώθηκε. "Μαμά, μπορεί να μη μπορέσω να στο πω από κοντά. Σ' αγαπώ". "Κι εγώ σ' αγαπώ γιέ μου" απάντησε η μητέρα του η οποία δεν γνώριζε για το ναυάγιο τη στιγμή του μηνύματος. 

Πολλοί γονείς πέρασαν τη νύχτα στην αποβάθρα με τα μάτια στραμμένα στη θάλασσα, προς το σημείο όπου συνεχίζονταν υπό το φως των προβολέων οι έρευνες. 

Στην απελπισία των συγγενών προστίθεται η οργή απέναντι στα μέσα ενημέρωσης, που κατηγορούνται για αδιακρισία, αλλά και απέναντι στις αρχές. Το θυμό τους «ένιωσε» για τα καλά ο πρωθυπουργός της Νότιας Κορέας που αποφάσισε πως έπρεπε να τους επισκεφτεί. Αλλά εκείνοι δεν ήθελαν εκείνον. Ήθελαν ζωντανά τα παιδιά τους.

Η οργή του κατευθύνεται και προς το πλήρωμα που έδωσε την εντολή στους επιβάτες να παραμείνουν στις θέσεις τους ή στις κουκέτες τους μετά το τράνταγμα που ακινητοποίησε το πλοίο.

Το σχολείο Ντανγούν στο Ανσα, νότια της Σεούλ, από όπου προέρχονταν οι μαθητές είναι κλειστό σήμερα. Μηνύματα έχουν κατακλύσει τα πανό που κρέμονται έξω από το κτίριο: "Σε παρακαλώ, έλα πίσω ζωντανός", "Σ' αγαπώ"...

Ένας από τους διασωθέντες, ο Κιμ Σουνγκ-Μουκ, διηγήθηκε στην νοτιοκορεατική τηλεόραση ότι είδε μία ομάδα 30 ανθρώπων που ήταν παγιδευμένοι σε αίθουσα του τετάρτου ορόφου. "Δεν μπορούσα να φτάσω σε αυτήν την αίθουσα γιατί το πλοίο είχε γείρει. Δεν μπορούσα να πιαστώ από πουθενά".

Όταν έφθασαν οι διασώστες, ο άνδρας τούς βοήθησε να απεγκλωβίσουν κάποιους από τους μαθητές μέσω ενός σωλήνα του συστήματος πυρόσβεσης που χρησιμοποιήθηκε για να κρεμαστούν και να βγουν από την αίθουσα. Όμως, πολλοί ήταν πολλοί αδύναμοι για να το καταφέρουν. 

"Έπρεπε να πιαστούν από τον σωλήνα και να σκαρφαλώσουν στο δάπεδο που είχε γείρει τελείως. Υπήρχαν τόσα παιδιά στο διάδρομο ...και αυτό το νερό...δεν μπόρεσα να τούς σώσω όλους", διηγήθηκε με λυγμούς.

Συγκλονιστικές είναι και οι εικόνες των συγγενών που ναύλωσαν φέρι για να πάνε στην περιοχή των ερευνών και να δουν μόνοι τους το βυθισμένο πλοίο και να εξακριβώσουν το γιατί οι έρευνες σταμάτησαν προσωρινά. 

Ο πατέρας ενός 10χρονου κοριτσιού είπε ότι οι γονείς πλήρωσαν σχεδόν 42 ευρώ για να ναυλώσουν το φέρι που θα τους πήγαινε στο σημείο του ναυαγίου. Μαζί τους είχαν έναν δύτη κι έναν δημοσιογράφο.

πηγή