21 Δεκεμβρίου 2016

Το συγκλονιστικό μήνυμα του τελευταίου επιζώντα του Α/Τ ΑΔΡΙΑΣ Γ. Τασσά προς τους αξιωματικούς του ΠΝ

Συγκλονιστικό μήνυμα απηύθυνε ο τελευταίος επιζών του Α/Τ ΑΔΡΙΑΣ Γεώργιος Τασσάς προς τους αξιωματικούς και το Σώμα του Πολεμικού Ναυτικού. 

Ο κ. Τασσάς υπηρετούσε ως Ναύτης Μηχανικός, κατά την πρόσκρουση του πλοίου σε νάρκη, στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. 

«Να είστε περήφανοι που υπερασπίζεστε αυτή τη μικρή χώρα», είπε εξιστορώντας το θρυλικό ταξίδι του αντιτορπιλικού που έφθασε χάρις τις ικανότητες του πληρώματος, από τα νησιά του Αιγαίου στην Αλεξάνδρεια χωρίς πλώρη.

Ο Γεώργιος Τασσάς, βρέθηκε στην τελετή ονοματοδοσίας  του νέου προσομοιωτή διαρροής της Σχολής Ελέγχου Βλαβών του Κέντρου Εκπαίδευσης Παλάσκας.

Το όνομα που δόθηκε στη Σχολή είναι “Πλοίαρχος (Μ) Κωνσταντίνος Αράπης”, ο οποίος ήταν ο Α΄ μηχανικός του Αντιτορπιλικού ΑΔΡΙΑΣ. 

Το θρυλικό ταξίδι του ΑΔΡΙΑΣ 

Στις 22 Οκτωβρίου 1943 το αντιτορπιλικό ΑΔΡΙΑΣ χτυπήθηκε από νάρκη ανοιχτά της Καλύμνου,Ο κυβερνήτης του Ι.Τούμπας και το πλήρωμά του, έπλευσαν 730 ναυτικά μίλια χωρίς πλώρη για να φθάσει μέχρι το λιμάνι της Αλεξάνδρειας!

Η ιστορία του από την επίσημη σελίδα του ΓΕΝ. Παραχωρήθηκε από το βρετανικό ναυτικό (δανεισμός) και η παραλαβή του έγινε από τον Ανπχο Ι. Τούμπα στο Νewcastle της Αγγλίας στις 20 Ιουλίου 1942.

Στις 26 Αυγούστου και μετά την εκπαίδευση του, ενώ έπλεε με ομίχλη και μόνο με την αριστερή μηχανή, προσάραξε κοντά στο Scapa Flow. Για την επισκευή του χρειάσθηκαν 4 μήνες. Για το ατύχημα του δεν καταλογίσθηκε ευθύνη στον κυβερνήτη. Μετά το τέλος της επισκευής του, αρχές Ιανουαρίου 1943, έπλευσε προς τη Μεσόγειο λαμβάνοντας μέρος σε συνοδείες νηοπομπών. Στις 27 Ιανουαρίου 1943 και ενώ βρισκόταν 360 μίλια ΒΔ του ακρωτηρίου Finisterre, βύθισε, σύμφωνα με σοβαρές ενδείξεις, το γερμανικό Υ/Β U-553 (το βρετανικό ναυαρχείο με σήμα του το θεώρησε πιθανώς βυθισθέν).

Μετά τον πόλεμο, η απώλειά του επίσημα επιβεβαιώθηκε την ημερομηνία αυτή, χωρίς να αναφέρεται ποιο πλοίο την προκάλεσε). Επίσης, κατά τη διάρκεια της ίδιας επιχείρησης, στις 13 Φεβρουαρίου 1943, ενδεχομένως να βύθισε ή να έβλαψε σοβαρά το U-623 (η τελευταία αναφορά του Υ/Β αυτού ήταν στις 9 Φεβρουαρίου 1943). Έλαβε μέρος σε συνοδείες πολλών νηοπομπών στη Μεσόγειο και στις επιχειρήσεις αποβάσεως στη Σικελία, όπου τη νύχτα της 20/21 Ιουλίου 1943 αντιμετώπισε επιτυχώς σε νυχτερινή συμπλοκή 3 τορπιλακάτους.

Στις 10 Σεπτεμβρίου 1943, ο ιταλικός στόλος του Τάραντα πλέοντας προς τη Μάλτα παραδόθηκε σε δύναμη 4 πολεμικών μεταξύ των οποίων και ο ΑΔΡΙΑΣ. Κατά τις επιχειρήσεις της Δωδεκανήσου, στις 22 Οκτωβρίου 1943 και ενώ βρισκόταν κοντά στην Κάλυμνο με το βρετανικό Α/Τ HURWORTH, προσέκρουσε σε νάρκη και από την έκρηξη αποκόπηκε η πλώρη του. Το HURWORTH στην προσπάθειά του να πλεύσει προς βοήθεια του ΑΔΡΙΑΣ προσέκρουσε επίσης σε νάρκη και βυθίστηκε, με αποτέλεσμα να απολεσθούν 143 άνδρες. Το ΑΔΡΙΑΣ παρά τις ζημιές κατόρθωσε και έφθασε στην κοντινή τουρκική ακτή του Gumucluk (Γκιουμουσλούκ). Οι απώλειες του ήταν 21 νεκροί και 30 τραυματίες.

Έπειτα από μικρές επισκευές απέπλευσε την 1η Δεκεμβρίου 1943 και, μολονότι χωρίς πλώρη, κατόρθωσε να φθάσει στην Αλεξάνδρεια στις 6 Δεκεμβρίου, όπου του έγινε ενθουσιώδης υποδοχή από τον αγγλικό στόλο και τα άλλα συμμαχικά πλοία. Αυτό το κατόρθωμα αποτελεί λαμπρό παράδειγμα τόλμης και επιδεξιότητας του κυβερνήτη και του πληρώματος. Με την απελευθέρωση, έφθασε έπειτα από πρόχειρη επισκευή της πλώρης του και αυτό στην Ελλάδα μαζί με τα άλλα πλοία του Στόλου. Του ιδίου τύπου: ΑΔΡΙΑΣ (D-Ο6), ΑΣΤΙΓΞ, ΚΑΝΑΡΗΣ, ΜΙΑΟΥΛΗΣ, ΠΙΝΔΟΣ. 

Η πλήρης επισκευή του τελικά δεν πραγματοποιήθηκε λόγω του τερματισμού των πολεμικών επιχειρήσεων στην περιοχή της Μεσογείου.

πηγή

Διαβάστε την ιστορία του ενδόξου πολεμικού μας πλοίου:
 

ΑΝΤΙΤΟΡΠΙΛΙΚΟ ΑΔΡΙΑΣ: ΕΝΑ ΠΛΟΙΟ ΠΟΥ ΔΟΞΑΣΕ ΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

2 σχόλια:

GREGORY είπε...

Το 1943, ήμουν 11 χρονών και ήμουν μαθητής 5ης Δημοτικού στην σχολή «Τοσιτσαία» στην Αλεξάνδρεια. Ο διευθυντής μας κος Εμμανουήλ, ένα πρωί μετά την προσευχή, μας έστειλε όλους σπίτια μας να ντυθούμε τα Κυριακάτικα ρούχα και να επιστρέψουμε γρήγορα, γιατί θα μας πάνε με λεωφορεία στο λιμάνι. Θα ήταν 11 πμ που φτάσαμε στην πόρτα 6 του λιμανιού και τα λεωφορεία μας πήγαν στην προκυμαία όπου ήταν αραγμένα όλα τα Ελληνικά πολεμικά πλοία και υποβρύχια. Κόσμος πολλοίς, όλοι η Ελληνική κυβέρνηση (του Καϊρου) με τον βασιλέα Γεώργιο Β’, τον διάδοχο Παύλο, Άγγλους και Αιγύπτιους αξιωματικούς του ναυτικού, ο πατριάρχης Χριστόφορος Β’ με όλο τον κλήρο της εκκλησίας, η Ελληνική Φιλαρμονική, πρόεδροι, καθηγητές, διδάσκαλοι και μαθητές και μαθήτριες όλων των σχολών και κολεγίων Αλεξανδρείας. Όλοι αυτοί μαζευτήκαμε εκεί να υποδεχτούμε το θρυλικό αντιτορπιλικό ΑΔΡΙΑΣ τον κυβερνήτη και το πλήρωμα του. Μ’ όλο που πέρασαν 73 χρόνια, ακόμα δεν ξεχνώ εκείνη την μεγαλειώδη υποδοχή και πως ο κυβερνήτης κατάφερε να φέρει τον ΑΔΡΙΑ χωρίς πλώρη. Τέτοιους θαλασσόλυκους, μόνο η Ελλάδα μας βγάζει, γι’ αυτό και η Ελλάδα ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΗ
ΥΓ (έχω 2-3 μικρές μαυρόασπρες φωτογραφίες 9Χ6 και θα προσπαθήσω να τις μεγαλώσω σε καρτ ποστάλ)

ΜΑΚΗΣ είπε...

Σας ευχαριστώ θερμά για το σχόλιό σας.
Ειναι μεγάλη μου τιμή που επιλέξατε το ταπεινό ιστολογιό μου για να γραψετε αυτήν την προσωπική σας ανάμνηση που μας μεταφέρει νοερά σε εκείνη την ιστορική μέρα που δοξάστηκε παγκοσμίως το Πολεμικό μας Ναυτικό και μας κάνει περήφανους μέχρι σήμερα.

Ο Θεός να σας χαρίζει υγεία και να έχουμε πάντα την χαρα να δημοσιεύουμε σχόλια σας που αληθινα συμπληρώνουν και κοσμούν τα άρθρα μας.

Να ειστε καλα και ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ