19 Σεπτεμβρίου 2020

Η Εκκλησία στο πλευρό των Ελλήνων ναυτικών

Μπορεί η αποφασιστική παρέμβαση του καπεταν Παναγιώτη Τσάκου και του γιου του Νίκου να «τάραξε τα νερά» και να συνέβαλε αποφασιστικά στην πρόσκαιρη αντιμετώπιση του προβλήματος, αλλά η δυναμική επανάκαμψη της πανδημίας, δεν επιτρέπει αισιοδοξία… 

Tου Δημήτρη Καπράνου 
«ΕΣΤΙΑ» 

Έτσι, την σκυτάλη πήρε ο Μητροπολίτης Χίου, Ψαρρών και Οινουσσών κ.κ. Μάρκος, εκφράζοντας την μεγάλη ναυτική κοινότητα της Μητροπόλεώς του, καθώς οι Χιώτες και Αιγνουσιώτες εφοπλιστές και ναυτικοί, αποτελούν την μεγαλύτερη και δυναμική αρτηρία της Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας. 

Ο Μητροπολίτης απέστειλε προς τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας επιστολή, στην οποία αναφέρει, μεταξύ άλλων τα εξής: 

«Ως Επίσκοπος της κατ’ εξοχήν ναυτικής Μητροπόλεως της πατρίδας μας , της Χίου, της πρωτοπόρου σε όλο τον κόσμο στην εμπορική ναυτιλία, με τα πλοία και τους ναυτικούς της, αλλά και ο ίδιος ως υιός ναυτικού, απευθυνόμεθα σε εσάς για να μεταφέρουμε την αγωνία των ναυτικών μας, οι οποίοι από τον Φεβρουάριο που ξεκίνησε η απαγόρευση μετακινήσεων εξαιτίας του COVID-19 αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα σοβαρά προβλήματα. (…) Είναι απαραίτητο όλοι οι υπεύθυνοι φορείς και οι ναυτιλιακοί οργανισμοί να ενεργοποιηθούν αμέσως , να ακούσουν τς απεγνωσμένες φωνές των ναυτικών μας και να ενδιαφερθούν για την επίλυση των πρωτοφανών καταστάσεων που βιώνουν.(…) 

Η Ελληνική ναυτιλία αποτελεί τον βασικό μοχλό αναπτύξεως της ελληνικής οικονομίας. Οι εν ενεργεία ναυτικοί μας μαζί με τους συνταξιούχους και τους σπουδαστές των σχολών του Εμπορικού Ναυτικού με την παρουσία τους και τη διαβίωσή τους στα ακριτικά νησιά, ενισχύουν και ουσιαστικά συντηρούν την τοπική κοινωνία. Το επάγγελμα του ναυτικού είναι ζωτικής σημασίας για την παγκόσμια αλυσίδα μεταφορών, τα ναυτιλιακά κράτη, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια. Είναι λοιπόν απαραίτητο να βελτιωθεί η επικοινωνία τους μεταξύ στεριάς και θάλασσας, να βρεθούν οι κατάλληλες διαδικασίες ασφαλείας για την μετακίνηση των πληρωμάτων επιτρέποντας σε όποιους επιθυμούν να επαναπατρισθούν και στους υπολοίπους να ναυτολογηθούν. 

Όλοι έχουμε την υποχρέωση να ενώσουμε τη φωνή μας με τους ναυτικούς μας, τους ανθρώπους εκείνους που μοχθούν και αγωνίζονται μέσα σε αντίξοες συνθήκες για την πρόοδο και την προβολή της πατρίδας μας. 

Με την πεποίθηση ότι θα βοηθήσετε στην επίλυση των προβλημάτων των ναυτικών μας και στην υλοποίηση των αιτημάτων τους, σας ευχόμεθα ο Κύριος να σας χαρίζει δύναμη για την επιτέλεση των καθηκόντων σας για το καλό της πατρίδας και του έθνους μας». 

Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Ιούνιο, ο Όμιλος Εταιρειών Τσάκου, με μια δυναμική παρέμβαση, έφερε το θέμα των εγκλωβισμένων ναυτικών στην επικαιρότητα, με αποτέλεσμα να συγκληθεί «φόρουμ» υπουργών Μεταφορών ναυτιλιακών χωρών και να παρατηρηθεί κινητικόπητα στο θέμα της αντικαταστάσεως των πληρωμάτων. Η επανάκαμψη, όμως, του κορωνοϊού και μάλιστα με ενδείξεις περαιτέρω επιδεινώσεως, περιπλέκει και πάλι την κατάσταση, προκαλώντας αναταραχή όχι μόνο στις πλοιοκτήτριες εταιρείες και στα πληρώματά τους, αλλά και στον χώρο των ασφαλιστικών οργανισμών. Θεωρείται βέβαιο,ότι αν συνεχισθεί αυτή η κατάσταση, οι ναυτικοί- και οι εταιρείες- θα αναζητήσουν διέξοδο μέσω των ασφαλιστικών τους συμβολαίων!

πηγή

21 Ιουνίου 2020

Οι Οφθαλμοί στις πλώρες των αρχαίων πλοίων – Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου (βίντεο)

από το κανάλι Φρυκτωρίες διαδικτυακό κανάλι 

Οι ΦΡΥΚΤΩΡΙΕΣ σε συνεργασία με την Ε.Μ.Α.Ε.Μ. παρουσιάζουν μία νέα σειρά διαλέξεων αποκλειστικά διαδικτυακών, σεβόμενες τα ισχύοντα μέτρα για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού. Δεύτερη διάλεξη "Οι Οφθαλμοί στις πλώρες των αρχαίων πλοίων". Εισηγήτρια: ΚΡΙΣΤΥ ΕΜΙΛΙΟ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ, Συγγραφεύς - Ερευνήτρια Ναυτικής Ιστορίας. Η διάλεξη κινηματογραφήθηκε την Πέμπτη 4 Ιουνίου 2020.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΟΜΙΛΙΑΣ 

Μια εντυπωσιακή λεπτομέρεια στις απεικονίσεις των αρχαίων πλοίων και ιδιαιτέρως στην αγγειογραφία αποτελούσαν τα μάτια, οι οφθαλμοί, οι οποίοι συνήθως βρίσκονταν στις δύο πλευρές της πλώρης (μάσκες, παρειές). Οι οφθαλμοί συμβόλιζαν τον έλεγχο του πλοίου και λειτουργούσαν ως αποτρεπτικά στοιχεία από τις κακές δυνάμεις. Ωστόσο πολλά ερωτήματα γεννήθηκαν και τα ευρήματα μαρμάρινων οφθαλμών στον Πειραιά προβλημάτισαν. Ήταν οι πρωραίοι οφθαλμοί ζωγραφισμένοι ή ένθετοι; Πως προέκυψε η συνήθεια αυτή; Προέρχονταν οι μαρμάρινοι οφθαλμοί που βρέθηκαν στον Πειραιά από τριήρεις; Με το πέρασμα των χρόνων πολλές ερμηνείες δόθηκαν για τους πρωραίους οφθαλμούς και η συγκεκριμένη ομιλία θα προσπαθήσει να καλύψει όλα τα παραπάνω.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΟΜΙΛΗΤΡΙΑΣ 

Η Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου γεννήθηκε και ζει στην Πόλη των Αθηνών. Σπούδασε ψυχολογία, ετυμολογία και ιστορία. Είναι συγγραφεύς - Ερευνήτρια Ναυτικής Ιστορίας (πρώην ναυτικός Ε.Ν.) με εξειδίκευση σε θέματα και μελέτες που αφορούν τη ναυτιλία στην αρχαία Ελλάδα (εμπορικό / πολεμικό ναυτικό, στρατηγική, τακτική σχεδίαση και ανάλυση ναυτικών επιχειρήσεων, ναυτική τεχνολογία και ναυπηγική). Έχει αναπτύξει αξιόλογη συγγραφική δραστηριότητα εκδίδοντας βιβλία και δημοσιεύοντας περισσότερα από 200 άρθρα-μελέτες, μονογραφίες και αναλύσεις σε περιοδικά του ειδικού Τύπου, σε πανεπιστημιακά περιοδικά της Ελλάδος και του εξωτερικού καθώς και σε περιοδικά που εκδίδουν ειδικευμένοι φορείς όπως το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού (ΓΕΝ). 

Έχει μετάσχει σε ελληνικά και ξένα ντοκυμαντέρ καθώς και σε ημερίδες, διαλέξεις και συνέδρια [μεταξύ άλλων στη Σχολή Διοικήσεως Επιτελών Πολεμικού Ναυτικού (ΣΔΕΠΝ), Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού (ΣΜΥΝ), Υπηρεσία Ιστορίας Ναυτικού (ΥΙΝ), Σχολή Διαβιβάσεων (ΣΔΒ) του Ελληνικού Στρατού (ΕΣ), καθώς και στο Πανεπιστήμιο PULTUSK Academy of Humanities της Πολωνίας]. Έχει τιμηθεί κατά καιρούς με διάφορα βραβεία και επαίνους για την έρευνά της στην ναυτική Ιστορία. 

Είναι δημιουργός και διαχειρίστρια του ιστολογίου "Περί Αλός" (www.perialos.blogspot.gr), ιδρυτικός μέλος και μέλος του Δ.Σ. του Ελληνικού Ινστιτούτου Ναυτικής Ιστορίας (ΕΛ.Ι.Ν.ΙΣ.), μέλος του Ελληνικού Συνδέσμου Υποβρυχίων (ΕΛΣΥΒ) και του Συλλόγου Ιστορικών Μελετών «Κορύβαντες». Είναι παντρεμένη με τον δημοσιογράφο και αμυντικό αναλυτή Ιωάννη Σ. Θεοδωράτο με τον οποίο έχει αποκτήσει μία κόρη.

20 Ιουνίου 2020

Οι ναυτικοί δεν είναι παρίες της θάλασσας – 300.000 εγκλωβισμένοι στα πλοία

Τριακόσιες χιλιάδες ναυτικοί σε όλο τον κόσμο παραμένουν παγιδευμένοι στα πλοία, λόγω της διακοπής των πτήσεων ἐξ αἰτίας της πανδημίας! 

Τά προβλήματα στήν ἀντικατάσταση πληρωμάτων συνεχίζονται, καί ἡ Intercargo τονίζει ὅτι «δέν μπορεῖ νά ἀποκατασταθεῖ ἡ εὐρυθμία ὅσο οἱ ναυτικοί δέν ἀναγνωρίζονται ὡς «key workers».

«Χωρίς ἀποδοτικές ἀλλαγές πληρωμάτων, ἡ ἁλυσίδα ἐφοδιασμοῦ θά καταρρεύσει ὁδηγώντας σέ βασικές ἐλλείψεις προϊόντων καί μεγαλύτερες δυσκολίες γιά τούς ἀνθρώπους σέ ὅλο τόν κόσμο» δήλωσε ὁ πρόεδρος τοῦ διεθνοῦς ὀργανισμοῦ Δημήτρης Φαφαλιός.

«Σήμερα μιά ἀόρατη ἀνθρωπιστική κρίση ἐκτυλίσσεται γύρω μας, μέ 300.000 ναυτικούς παγιδευμένους στή θάλασσα, τῶν ὁποίων οἱ συμβάσεις ἔχουν ὁλοκληρωθεῖ καί δέν μποροῦν νά ἐπιστρέψουν στά σπίτια καί στίς οἰκογένειές τους. Βιώνοντας ἤδη κόπωση καί ἄγχος καί χωρίς κανένα τρόπο νά φύγουν ἀπό τά πλοῖα καί κανέναν νά τούς ἀνακουφίσει, εἶναι ἀνίκανοι νά προβλέψουν πότε θά τελειώσει ἡ ταλαιπωρία τους.

Ὀφείλουμε νά κάνουμε ὅ,τι μποροῦμε γιά νά γίνουν ἀποδεκτά τά πρωτόκολλα τοῦ ΙΜΟ καί ζητοῦμε ἀπό τά μέλη νά κάνουν ἔκκληση στίς ἑκάστοτε κυβερνήσεις νά τελειώσουν τούς περιορισμούς γιά τίς μετακινήσεις τῶν ναυτικῶν προκειμένου νά ἐπιστρέψουν σπίτια τους καί ἄλλοι ναυτικοί νά μποροῦν νά τούς ἀντικαταστήσουν» ἀνέφερε ὁ Δημ. Φαφαλιός, μέ τήν εὐκαιρία ἑνός βίντεο πού δημοσιοποίησε ἡ Intercargo, γιά νά ἐπισημάνει τό τεράστιο πρόβλημα.

Ὁ ἀντιπρόεδρος τῆς Intercargo Σπυρίδων Ταράσης προχώρησε ἀκόμη περισσότερο, ὑποδεικνύοντας μία σειρά ἐνεργειῶν οἱ ὁποῖες πρέπει νά γίνουν: «Ὅλα τά λιμάνια καί τά ἀεροδρόμια τῶν ναυτιλιακῶν κρατῶν πρέπει –μέ ἀναγωγή τοῦ ζητήματος ὡς ἐπείγοντος– νά ἐπιτρέψουν τά ταξίδια, τό sign-off/sign-on τῶν ναυτικῶν καί τόν ἐπαναπατρισμό στούς τόπους διαμονῆς τους. Οἱ κυβερνήσεις πρέπει νά ἀναγνωρίσουν τήν δέσμευση τῶν ναυτικῶν κατά τή διάρκεια τῆς πανδημίας, νά ἀναγνωρίσουν τούς ναυτικούς ὡς key workers καί νά ἀνοίξουν τά σύνορα γιά νά τούς ἐπιτρέψουν νά ἐπιστρέψουν στά σπίτια τους».

Ἡ Intercargo (Διεθνής Ἕνωση Πλοιοκτητῶν Πλοίων Μεταφορᾶς Χύδην Ξηροῦ φορτίου) ἐκπροσωπεῖ τά συμφέροντα τῶν ἀνεξάρτητων πλοιοκτητῶν ξηροῦ φορτίου καί διαδραματίζει σημαντικό ρόλο τόσο στούς κόλπους τοῦ Διεθνοῦς Ναυτιλιακοῦ Ὀργανισμοῦ (IMO) ὅσο καί στά διεθνῆ ναυτιλιακά καί ναυτικά φόρα.

Σήμερα ὁ στόλος τῶν φορτηγῶν –dry bulkers ἀριθμεῖ 11.500 πλοῖα. Ἀπό αὐτά 2.300 εἶναι μέλη τῆς Intercargo ἀντιροσωπεύοντας τό 20% τοῦ παγκόσμιου στόλου φορτηγῶν πλοίων, ἤτοι τό 20% τῆς παγκόσμιας μεταφορᾶς ἄνθρακα, μεταλλευμάτων καί σιτηρῶν. 

Ὁ ἀποκλεισμός –ἀκούσιος– τῶν ναυτικῶν λόγω τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ, ἀποσυντονίζει τίς διεθνεῖς μεταφορές, σέ μιά περίοδο μέ τίς τιμές τοῦ πετρελαίου στό ναδίρ. Καί ἐνῶ ἡ ναυτιλία θά ἔπρεπε νά «πετάει τήν σκούφια της», ὅπως ἀναφέρουν οἱ ἐνδείξεις, τό ἑπόμενο τρίμηνο ἀναμένεται δύσκολο ἀλλά καί καθοριστικό. 

Φυσικά, δέν πλήττονται μόνο τά ἐμπορικά πλοῖα. Ἑταιρεῖες-κολοσσοί τῆς κρουαζιέρας ἀναμένεται νά «βάλουν λουκέτο» καθώς ἀπέτυχε τό μεγάλο «πρότζεκτ» μέ τά πλοῖα-γίγαντες, τά ὁποῖα ἔπεσαν ἀπό τήν πρώτη ἡμέρα θύματα τῆς ἐπιδημίας. Ἡ Ναυτιλία ὑφίσταται τίς ὀδυνηρές συνέπειες. Ἄς τήν βοηθήσουν οἱ κυβερνήσεις. 

από την εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ» 
πηγή

23 Μαΐου 2020

Το κυπριακό Πολεμικό Ναυτικό στην Μαρίνα Αγίας Νάπας (βίντεο)

από το κανάλι Sigmalive 

Η προχθεσινή, 21 Μαΐου 2020, παρουσία σκαφών της Διοίκησης Ναυτικού της Εθνικής Φρουράς αποτελεί θετική εξέλιξη για την άμυνα της νοτιοανατολικής Κύπρου. Η ναυτική παρουσία σε αυτή την νευραλγική περιοχή είναι σημαντική αφού το ακρωτήρι Κάβο Γκρέκο αποτελεί το νοτιοανατολικότερο χερσαίο άκρο της Κύπρου, των κρατών του Ελληνισμού αλλά και της Ευρώπης.

Η ελεύθερη περιοχή Αμμοχώστου και τα Κοκκινοχώρια θεωρούνται «ακριτική» περιοχή, όχι μόνο λόγω γεωγραφίας, αλλά και λόγω της απομόνωσής τους από τις υπόλοιπες περιοχές όπου ασκεί έλεγχο η Κυπριακή Δημοκρατία, καθώς παρεμβάλλεται από δυσμάς η βρετανική βάση Δεκέλειας και από βορρά η βρετανική βάση Αγίου Νικολάου και ο τουρκικός στρατός κατοχής.

Η Μαρίνα Αγίας Νάπας, που πρόσφατα ξεκίνησε τη λειτουργία της, έχει τη δυνατότητα να εξυπηρετεί όλους του τύπους πλοίων, συμπεριλαμβανομένων και αυτών του Πολεμικού Ναυτικού και η επίσκεψη εντάσσεται στο πλαίσιο εκπαίδευσης και εξοικείωσης των πληρωμάτων με τους διαθέσιμους λιμενικούς χώρους στην ελεύθερη επαρχία Αμμοχώστου.

Τα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού που συμμετείχαν στη δραστηριότητα ήταν τα σκάφη των ΟΥΚ “ΝΗΡΕΑΣ” 1 και Π.Π “ΤΣΟΜΑΚΗΣ”, Π.Π “ΓΕΩΡΓΙΟΥ”, ΠΑΘ “ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ” και Π.Π “ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ”. Τα πληρώματα είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν στους χώρους των σκαφών της Μαρίνας Αγίας Νάπας και να διαπιστώσουν από κοντά τις υψηλού επιπέδου υπηρεσίες που παρέχονται για τον ανεφοδιασμό καυσίμων, επισκευών κλπ.

15 Μαΐου 2020

Το «Αβέρωφ» πλέει προς τα Δωδεκάνησα (Μάιος 1945): το προοίμιο της ένωσης

Γράφει ο Μανώλης Πέπονας 

Η ένωση των Δωδεκανήσων με το ελληνικό κράτος έλαβε χώρα υπό ιδιαίτερα περίπλοκες συνθήκες, επιτεύχθηκε δε μόνο μετά την κατάρρευση του ιταλικού φασιστικού καθεστώτος και τη νίκη των Συμμάχων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Παρά τα σοβαρά εσωτερικά προβλήματα που αντιμετώπιζε εκείνη την περίοδο, η ελληνική κυβέρνηση επιθυμούσε διακαώς την ενσωμάτωση των εν λόγω νησιών του Αιγαίου και αποφάσισε να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο με στόχο την επίτευξη του συγκεκριμένου σκοπού. 

Έτσι, το θωρακισμένο καταδρομικό «Αβέρωφ», ένα ζωντανό μνημείο της ναυτικής ιστορίας, εστάλη στη Ρόδο το 1945, για να υπογραμμίσει τα δικαιώματα του ελληνικού κράτους στην περιοχή. Στο πλοίο επέβαινε ο Αντιβασιλεύς-Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, συνοδευόμενος από δημοσιογράφους και εκπροσώπους των Ενόπλων Δυνάμεων.

Ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός λειτουργούσε εκείνη την εποχή ως σημαντικός πολιτικός παράγοντας. 

Σε αυτό το πλαίσιο, η δημοφιλής εφημερίδα «Εμπρός» κατέγραφε σχετικά σε πρωτοσέλιδό της:
«Από την εποχή του Αλβανικού έπους του που συνέγραψεν η ελληνική λόγχη και επροβάλλετο και υψούτο η Ελλάς εις παγκόσμιον θαυμασμόν και προσκήνυμα’ από την εποχήν των ενδόξων απελευθερωτικών μας πολέμων και των ενδόξων συνθηκών με τας οποίας επεσφραγίζετο η εθνική μας ολοκλώρωσις, είχεν η ελληνική ψυχή να δοκιμάση τον κραδασμόν της συγκινήσεως που δοκιμάζει από προχθές. Τί σημαίνει εάν καμμία διεθνής συνθήκη δεν επεκύρωσε τα Δωδεκάνησα εις τη μητέρα Ελλάδα; Τα Δωδεκάνησα είνε ελεύθερα και είναι τμήμα αναπόσπαστον της Ελλάδος, είναι επαρχία ελληνική. Αυτήν την έννοιαν, αυτήν την σημασίαν, αυτήν την ερμηνείαν, έχει η μετάβασις του Αρχηγού του Κράτους. (…) καθ΄ην στιγμήν ο Έλλην Αντιβασιλεύς, επιβαίνων του «Αβέρωφ», που αποτελεί τον ωραιότερον θρύλον του ελληνικού ναυτικού και όπου περιίπταται η ψυχή του Νικητού-Ναυάρχου, θα διασχίζη το γαλανόν Αιγαίον, αι ψυχαί οκτώ εκατομμυρίων Ελλήνων συνοδεύουν την ιεράν πομπήν. Και όταν το σχήμα του ιερού σκάφους θα διαγραφή εις τον ορίζοντα των Δωδεκανήσων και αι καρδιαί θα κτυπούν, και τα μάτια θα βουρκώνουν και τα χείλη θα τρέμουν από συγκίνησιν, ας βεβαιωθούν οι Δωδεκανήσιοι ότι ο Ελληνισμός είναι μαζί τους και τους στέλλει νοερώς τον θερμότερον αδελφικόν ασπασμόν»
(«Εμπρός», 13 Μαΐου 1945, σ. 1)


Όπως εξαρχής διαφαίνεται, η πλεύση του «Αβέρωφ» προς την Ρόδο έλαβε σημαντικότατες συμβολικές διαστάσεις. Εξάλλου επρόκειτο ίσως για το πλέον ιστορικό πλοίο του Βασιλικού Ναυτικού, μια ζωντανή υπενθύμιση της ελληνικής θαλάσσιας ισχύος. Αυτό κυβερνούσε ο περίφημος «Νικητής-Ναύαρχος» -δηλαδή ο Παύλος Κουντουριώτης- όταν καταναυμαχούσε τον τουρκικό στόλο κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους και αυτό διέθετε ένα βάρος φήμης κατά πολύ ανώτερο του εκτοπίσματός του.

Βολές από το «Αβέρωφ». Η αποστολή του στη Ρόδο διέθετε σπουδαίες συμβολικές διαστάσεις. 

Παράλληλα, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, οι ελληνικές Αρχές δεν παρέλειψαν να τιμήσουν του πεσόντες του Βασιλικού Ναυτικού. Πράγματι, τηλεγράφημα απεσταλμένου της εφημερίδας την επόμενη ημέρα ανέφερε:

«Ενώ έδυεν ο Ήλιος την 7ην εσπερινήν της χθες και ο «Αβέρωφ» με τα δύο συνοδεύοντα αυτόν αντιτορπιλλικά εισέπλεον εις τα ύδατα της Δωδεκανήσου, εγένετο συγκινητική τελετή εις μνήμην των πεσόντων εις τα ύδατα της Δωδεκανήσου υπέρ Πατρίδος. Ετελέσθη τρισάγιον υπό του ιερέως του «Αβέρωφ», ενώ τα πολεμικά έπλεον βραδέως. Υπό πένθιμον εμβατήριον η Α. Μ. Ο Αντιβασιλεύς επροχώρησεν εις την κλίμακα του σκάφους και ενώ ο δύων Ήλιος εχρύσιζε τα ύδατα του Αιγαίου, έρριψεν εις την θάλασσαν στέφανον επί της ταινίας του οποίου ανεγράφετο η φράσις: «Εις μνήμην των πεσόντων εις τα ύδατα της Δωδεκανήσου υπέρ Πατρίδος”»
(«Εμπρός», 16 Μαΐου 1945, σ. 1).


Ο αντιναύαρχος Περικλής Ιωαννίδης υπογράφει το πρωτόκολλο παράδοσης των Δωδεκανήσων. 

Τέλος, με την ίδια ανταπόκριση μεταδίδεται το θετικό κλίμα που επικρατούσε στη Ρόδο. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, επιτροπή που συνόδευε τον Αντιβασιλέα διαβεβαίωσε τον βασιλιά Γεώργιο Β’ για την αφοσίωση του τοπικού πληθυσμού προς το ελληνικό κράτος και την ελπίδα του για «ταχείαν ολοκλήρωσιν των εθνικών δικαίων». Όπως βέβαια αποδείχθηκε, η πολυπόθητη για τους κατοίκους ένωση με την Ελλάδα επρόκειτο να λάβει επίσημα χώρα ένα και πλέον έτος μετά.

Συγκεκριμένα, από τις 29 Ιουλίου έως τις 11 Οκτωβρίου 1946 πραγματοποιήθηκε η Συνδιάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού. Στη γαλλική πρωτεύουσα η πλειοψηφία των ελληνικών διεκδικήσεων (Βόρεια Ήπειρος, ελληνοβουλγαρικά σύνορα, Κύπρος) δεν αντιμετωπίστηκε θετικά από τις Μεγάλες Δυνάμεις. Αντίθετα, ευνοϊκότερες υπήρξαν οι συνθήκες για το ζήτημα των Δωδεκανήσων, λόγω τόσο της μεταπολεμικής κατάστασης της Ιταλίας όσο και των γενικότερων γεωπολιτικών συσχετισμών. 

Έτσι, στην ίδια πόλη στις 10 Φεβρουαρίου 1947, η Ιταλία αναγκάστηκε να παραχωρήσει τα εν λόγω νησιά στην Ελλάδα, καθώς επίσης να αποζημιώσει την τελευταία με το ποσό των 105 εκατομμυρίων δολαρίων. Η επίσημη τελετή ενσωμάτωσης της περιοχής στο ελληνικό κράτος σημειώθηκε τον Μάρτιο του 1947, με τον αντιναύαρχο Περικλή Ιωαννίδη να ορίζεται ως ο πρώτος Διοικητής Δωδεκανήσων. Δύο περίπου έτη νωρίτερα, το «Αβέρωφ» είχε προσημάνει τις επερχόμενες εξελίξεις, διενεργώντας ένα ταξίδι με σπουδαίες συμβολικές νοηματοδοτήσεις. 

ΠΗΓΕΣ

Εφημερίδα «Εμπρός», 15 και 16 Μαΐου 1945
Γέροντας, Παναγιώτης, Μεθ’ Ορμής Ακαθέκτου. Επίτομη Ιστορία του Πολεμικού Ναυτικού 1821 – 1945, Υπηρεσία Ιστορίας Ναυτικού, Αθήνα 2016
Φακάλου, Αικατερίνη. Τα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού 1828-2000, ΥΙΝ (ηλεκτρονική περιληπτική έκδοση)
Paizis-Paradellis, C. Hellenic Warships 1829-2001, The Society for the study of Greek History, Αθήνα 2002
“Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ-100 Χρόνια”, στο: Ναυτική Επιθεώρηση, τόμος 171, τεύχος 576, Μάρτιος-Απρίλιος Μάιος 2011 


Πηγή: storia95 
ΑΒΕΡΩΦ

23 Ιανουαρίου 2020

Ιτέα: Το “Καρτερία”, το πρώτο “Αβέρωφ” της Ελλάδας κομματιάζει Τούρκους

Το 1827 η ελληνική επανάσταση έπνεε τα λοίσθια. Οι αβελτηρίες της ηγεσίας είχαν επιτρέψει την εγκατάσταση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο. Ο Μεσολόγγι είχε πέσει και τα αιγυπτιακά στρατεύματα ισοπέδωναν τον Μωριά. Την ίδια ώρα ο Κιουταχής έκαιγε την Ρούμελη. Ελάχιστα μέρη κρατούσαν ακόμα οι Έλληνες επαναστάτες.

Μέσα σε αυτό το ζοφερό κλίμα έλαβε χώρα η ναυμαχία της Ιτέας ή Αγκάλης από τον ομώνυμο κόλπο. Στα τέλη Σεπτεμβρίου 1827 το πρώτο ελληνικό ατμοκίνητο πλοίο, το «Καρτερία», διατάχθηκε να πλεύσει στον Κορινθιακό κόλπο με στόχο την υποστήριξη των χερσαίων ελληνικών τμημάτων. Κυβερνήτης του σκάφους ήταν ο Βρετανός φιλέλληνας Frank Abney Hastings τον οποίο οι Έλληνες ονόμαζαν Άστιγξ.

Ο Βρετανός φιλέλληνας, βετεράνος του Royal Navy, Φρανκ Άστιγξ.
Στον κόλπο της Αγκάλης είχε εισέλθει νωρίτερα ελληνική μοίρα τριών σκαφών, η οποία όμως δεν μπορούσε να πλήξει, μόνη, τα εχθρικά πλοία και τα παράκτια πυροβολεία που Τούρκοι και Αιγύπτιοι διέθεταν. Οι Τουρκοαιγύπτιοι διέθεταν 10 σκάφη – τα τρία μεταγωγικά – ενώ στην ακτή είχαν δημιουργήσει πυροβολοστάσια για να αποτρέψουν τυχόν ελληνική επίθεση.

Ελληνική επίθεση

Στις 30 Σεπτεμβρίου 1827 η ελληνική μοίρα πλησίασε τα εχθρικά σκάφη. Οι Τουρκοαιγύπτιοι όταν είδαν τέσσερα μόνο ελληνικά πλοία δεν πίστεψαν ότι οι αντίπαλοί τους θα ήταν τόσο τρελοί ώστε να τους επιτεθούν. Ο Άστιγξ όμως είχε άλλη άποψη. Βασιζόμενος στην ισχύ πυρός του «Καρτερία» πλησίασε σε απόσταση 500 μ. από τα εχθρικά σκάφη και διέταξε τα πλοία του να ρίξουν τις άγκυρες.

Το ατμοκίνητο “Καρτερία”.
Κατόπιν το «Καρτερία» έριξε μια βολή για να εκτιμηθεί η απόσταση. Οι Τουρκοαιγύπτιοι απάντησαν αμέσως με το σύνολο των πυροβόλων τους συγκεντρώνοντας τα πυρά τους στο «Καρτερία». Το ελληνικό πλοίο όμως απάντησε με βολιδοφόρες οβίδες θερίζοντας, κυριολεκτικά, τα πληρώματα των εχθρικών σκαφών και τους υπηρέτες των παράκτιων πυροβόλων.

Σύντομα στα εχθρικά πλοία εκτυλίχθηκαν σκηνές αλλοφροσύνης καθώς τα βλήματα του «Καρτερία» του βρικίου «Σωτήρ» και των άλλων δύο ελληνικών σκαφών κομμάτιαζαν πλοία και άνδρες. Με την χρήση εκρηκτικών βλημάτων καταστράφηκαν τρία τουρκοαιγυπτιακά πλοία. Τα παράκτια πυροβολεία είχαν σιγήσει επίσης και όσοι υπηρέτες τους δεν κείτονταν κομματιασμένοι δίπλα στα πυροβόλα τους είχαν τραπεί σε φυγή.

Σε λίγο οι Έλληνες κυρίευσαν δύο εχθρικά πλοία και έκαψαν τα υπόλοιπα. Ήταν μια χρήσιμη για το ηθικό και όχι μόνο των Ελλήνων νίκη. Ο Ιμπραήμ όταν έμαθε τι είχε συμβεί ορκίστηκε να καταστρέψει το «Καρτερία». Αντί να συμβεί αυτό όμως, αντίθετα, η ναυμαχία ήταν ο καταλύτης που προκάλεσε την περιώνυμη ναυμαχία του Ναυαρίνου, μερικές ημέρες αργότερα, όπου ο στόλος του Αιγύπτιου δυνάστη αφανίστηκε.

Το «Καρτερία»

Το «Καρτερία» ήταν το πρώτο ατμοκίνητο πολεμικό που έλαβε μέρος σε ναυμαχία παγκοσμίως. Ναυπηγήθηκε το 1825 στη Βρετανία βάσει οδηγιών του Άστιγξ ακριβώς για να ενισχύσει το ελληνικό επαναστατικό ναυτικό. Η ναυπήγησή του έγινε με χρήματα από το δάνειο που η Βρετανία έδωσε στη Ελλάδα, αλλά και με προσωπικούς πόρους του Άστιγξ.

Το σκάφος είχε εκτόπισμα 233 τόνων, τέσσερις ιστούς και διέθετε δύο μικρές ατμομηχανές που κινούσαν ισάριθμους τροχούς στα πλευρά του. Διέθετε μόλις 4 πυροβόλα και 4 καρονάδες (βραχύκαννα πυροβόλα που έβαλλαν βολιδοφόρα βλήματα), όλα βαριά, των 68 λιβρών.

Το σκάφος εντάχθηκε σε υπηρεσία το 1826 και σύντομα έγινε ο φόβος και ο τρόμος των Τούρκων. Μόνο το 1827 το σκάφος έβαλλε 18.000 βολές κατά των εχθρών, αριθμός που δείχνει το εύρος της δράσης του. Η ναυμαχία της Ιτέας ήταν η κορωνίδα της δράσης του. 

πηγή